Niet alleen Sgt. Pepper viert dit jaar zijn 50e verjaardag, ook het verzengende debuut van The Velvet Underground ziet Abraham. Volgende maand wordt het invloedrijke album met een tour geëerd.
Henk Koorn en Carol van Dyk kunnen zich nog goed herinneren waar en wanneer ze voor het eerst de elpee met de bananenhoes hoorden. Ze moeten daarvoor terug naar een ver verleden. “Ik maakte in `78 kennis met die plaat”, zegt Koorn. “Ik kan me de kamer waar hij werd gedraaid nog goed voor de geest halen. Het was bij een vriend van me. We lieten elkaar platen horen. Dat deed je in die tijd – luisteren zonder er doorheen te lullen. Hij legde The Velvet Underground & Nico op de pick-up. Ik dacht ‘Holy shit, wat is dit voor muziek?’ Ik begreep er echt geen zak van.”
Komende maand maken Koorn en Van Dyk deel uit van de ‘The Velvet Underground & Nico 50-jaar Tour’. Beiden vertoeven al decennia in de top van het alternatieve rockcircuit. Hij als zanger van de Haagse formatie Hallo Venray, zij als frontvrouw van het Amsterdamse Bettie Serveert. En beiden vielen ooit als een blok voor de bizarre rock van Lou Reed, John Cale, Sterling Morrison en Moe Tucker.
De eerste kennismaking met The Velvet Underground verliep bij Van Dyk anders dan bij Koorn. “Ik had een nummer geschreven dat begon met ‘There She Goes’ en liet dat aan een vriend horen. Hij zei: ‘Leuk, maar het is wel een kopie van The Velvet Underground’. Ik had nog nooit van die band gehoord. Toen hij me hun liedje liet horen, was ik diep teleurgesteld. Ik dacht dat ik iets origineels had bedacht, maar de ‘Velvets’ waren me twintig jaar voor geweest.”
De waardering die het jubilerende album tegenwoordig krijgt, staat in schril contrast met de koele, zelfs afwijzende ontvangst in ’67. “De muziek van The Velvet Underground was bepaald niet mainstream en werd daarom niet gedraaid op de radio”, aldus Koorn. “Velen van ons hebben de plaat pas jaren later ontdekt.”
Volgens Koorn werd The Velvet Underground & Nico de blauwdruk voor de manier waarop je popmuziek kunt maken. “Het album heeft me geleerd dat er geen grenzen zijn. Alles kan.” Van Dyk: “Eigenlijk staan er drie verschillende genres op. Je hebt zoete liedjes, onversneden rock ’n roll-nummers en minimalistische drone-muziek uitmondend in totale chaos. Je moet een brede smaak hebben om het allemaal te kunnen bevatten.”
Carol van Dyk zal tijdens de tour in de rol kruipen van Nico, het Duitse fotomodel dat op aandringen van Andy Warhol werd toegevoegd aan de bezetting van The Velvet Underground. “Wij zijn elkaars tegenpolen. Nico was een extravert model met lange benen en stijl blond haar. Ik ben klein, introvert en verlegen. Maar ik kan haar stem wel goed nabootsen.”
Koorn zal notoire Lou Reed songs als Heroin vertolken. Zowel hij als Van Dyk heeft het werk van de Velvets vaak gecoverd. “Het gaat erom dat je de juiste sfeer weet te pakken”, merkt Koorn op. “Dit is meer dan alleen noten naspelen.”
Ook Maurits Westerik en Jerry Hormone leveren een bijdrage aan de tour, evenals de Goudse band The Tambles. “Dat zijn vier jonge gasten die de muziek van The Velvet Underground begrijpen”, zegt Koorn. “Zij kunnen een vergelijkbaar experimenteel geluid voortbrengen.”
Koorn en Van Dyk hebben The Velvet Underground nooit zien optreden. Individuele contacten zijn er wel geweest. “Ik heb John Cale ontmoet”, vertelt de zangeres. “Dat was in het kader van With A Little Help From My Friends, een programma waarin popartiesten samenspeelden met het Metropole Orkest. Cale begeleidde me op piano. Ik was zó verlegen.”
Henk Koorn deelde de kleedkamer met drumster Moe Tucker. “Zij was heel toegankelijk en sympathiek. Met Lou Reed heb ik aan het ontbijt gezeten. Hij speelde op Pinkpop, net als Hallo Venray. Reed zat tien meter van me af, maar ik durfde hem niet aan te spreken. Je wil zo’n man niet lastigvallen op de vroege ochtend.”
The Velvet Underground & Nico 50-jaar Tour: Hedon Zwolle 5/10, Metropool Hengelo 12/10, Burgerweeshuis Deventer 19/10.