De 25-jarige popmuzikante Lakshmi maakt haar debuut in het theater. Ze is klaar voor deze opmerkelijke stap.
“Opmerkelijk?” Lakshmi kijkt de vragensteller met grote, vrolijke ogen aan. “Misschien”, zegt ze, “maar ik zie het zelf meer als een logische stap. Ik heb een paar jaar in het popcircuit gespeeld en ben toe aan wat anders. Ik kan toch niet tot m’n tachtigste alleen maar de poppodia aflopen?”
Vlak voor haar allereerste show in een theater zit Lakshmi ontspannen op een comfortabele bank in de kleedkamer. Komt door het slaaptekort, verklaart ze haar relaxte houding. Het waren hectische tijden. “Ik denk dat ik dagen van twintig uur heb gemaakt. Volhouden doe ik het wel, maar bij elkaar is het allemaal best veel. Fijn dat de theatertour na al die voorbereidingen nu eindelijk gaat beginnen.”
Alles gaat snel bij Lakshmi. Razendsnel. Twee jaar geleden presenteerde ze haar eerste EP’s met sfeervolle electropop, vorig jaar verscheen het titelloze debuutalbum. Tussendoor maakte ze haar opwachting in kijkcijferhits als De Wereld Draait Door en Slimste Mens. Op poppodia en festivals deed Lakshmi de nodige live-ervaring op. Die gebruikte ze weer voor het schrijven van een vervolgplaat. Enkele weken geleden verscheen deze onder de titel Siren. En nu staat er alweer een theatertournee op stapel. Haar tempo is amper bij te benen.
“Ik schrijf veel, altijd en overal. Thuis, maar ook backstage. Als ik even de gelegenheid krijg, pak ik pen en papier. Ik vind het leuk om te doen. Teksten komen op de gekste momenten. Soms als me iets dwars zit, soms als er iets door mijn hoofd spookt. Er zit geen druk achter, juist dan komen de ideeën als vanzelf. Toch komt er volgend jaar geen nieuw album. Nou ja, misschien een EP’tje ofzo.”
Voor haar muziek heeft Lakshmi en haar team een naam verzonnen: pop noir. “We noemden het eerst ‘dark electronic pop music’. Maar dat dekte de lading niet helemaal. Niet alles wat we doen is elektronisch. Een album begint bij mij met het maken van een moodboard, een beeldende collage van ideeën en gedachten. Dit keer zaten er veel elementen van film noir, zoals Sin City, in. Zo kwamen we op pop noir, een niet traditionele vorm van popmuziek met een donker randje.”
Hoewel Lakshmi’s pop noir het goed doet in het popcircuit, is toch de behoefte ontstaan het werkterrein te verleggen. “Het is hartstikke leuk om in een popzaal te spelen, we doen dat met veel plezier. Maar ik heb ook gemerkt dat ik er niet alles in kwijt kan. Ik wil meer dan alleen maar een setlistje afdraaien. Ik zoek uitdaging en wil de lat hoger leggen. Dat kan in het theater. Daar moet alles precies kloppen. Je moet super geconcentreerd zijn. Op die manier groei ik het hardst.”
De voorstelling heeft de titel Adem meegekregen. “Ik vind het een mooie overkoepelende titel. In bijna al mijn liedjes vind je wel een verwijzing naar dat woord. Adem, zuurstof, longen, ribbenkast, emotie – alles begint met ademen. Helemaal als je gaat zingen. Naast de muziek van beide albums, vertel ik ook verhalen. Ik hoop dat de mensen mij daardoor beter leren kennen. Voor de meesten ben ik nieuw en onbekend.”
Die avond laat Lakshmi horen wat ze in huis heeft. Haar vertellingen zijn persoonlijk en eerlijk. Ze maakt duidelijk waar zij voor staat. Maar het optreden laat vooral horen hoe goed haar muziek gedijt in het theater. Soms fel verlicht, soms in het half duister beuken dan wel fluisteren haar trippy melodieën. Adem is een contrastrijk spektakel met pittige elektronische tracks als Empty, Nowhere To Go en The Lost Kult. Die zoeken gedurfd de randen van het theater op.
Maar liefst 77 voorstellingen heeft Lakshmi in haar agenda staan. “De theatertour loopt tot en met maart. We gaan in die periode heel veel leren. Ik ben ervan overtuigd dat deze stap goed is voor mijn carrière.”
Lakshmi: Adem. Dronten 9/11, Tiel 16/11, Zevenaar 24/11, Kampen 30/11, Zwolle 8/1, Wageningen 10/1, Zutphen 20/1, Oldenzaal 24/1, Steenwijk 30/1, Almelo 2/2, Arnhem 22/2, Emmeloord 16/3, Lelystad 20/3, Wijchen 28/3.