Zeven jaar geleden was 10cc voor het eerst te bewonderen in het Apeldoornse Orpheus. Een volgestroomde zaal genoot van de grote hits van het viertal uit Manchester. The Wall Street Shuffle, I’m Not In Love, Dreadlock Holiday – het hele arsenaal aan kaskrakers kwam in al hun glorie voorbij. Een volmaakte avond? Gedeeltelijk. Want het was een verdund 10cc dat op de planken stond. Graham Gouldman was present, maar de andere drie schitterden door afwezigheid.
In het verleden werd Gouldman gevraagd wat Eric Stewart, Kevin Godley en Lol Creme ervan vonden dat hij rondtoert onder de naam 10cc. “Laat ik het zo zeggen, ik heb nog geen dagvaarding ontvangen”, antwoordde hij dan. Tegenwoordig heeft hij liever dat je er helemaal niet naar vraagt. Niet dat er sprake is van onenigheid tussen de vier, er zijn nog steeds contacten, maar kennelijk leeft alleen bij Gouldman de behoefte om de muziek van 10cc live uit te voeren.
Met Eric Stewart was Gouldman het commerciële tegenwicht van het meer avantgardistisch ingestelde duo Godley en Creme. Dat 10cc in 1976 uiteen viel, was dan ook geen verrassing. De single Dreadlock Holiday en het album Bloody Tourists (’78) zouden uitgroeien tot de grootste successen van een band die toen al verdampt was tot 5cc.
Graham Gouldman, die al voor zijn 10cc-tijd klassiekers als No Milk Today (Herman’s Hermits) en Bus Stop (The Hollies) had geschreven, heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan het succes van 10cc. Dat hij nu de kar trekt is te billijken. Paul Burgess (drums) en Rick Fenn (gitaar), beiden sinds de jaren zeventig betrokken bij 10cc, geven de authenticiteit enige meerwaarde. Zolang de echte reünie uitblijft, is dit te beschouwen als een onderhoudend alternatief.
10cc is te zien in Orpheus Apeldoorn, zaterdag 5 maart.