Donkere slaapkamersfeer bij Dotan

Je kunt natuurlijk naar een homeopathisch middel van een kruidendokter grijpen, maar wie echt tot rust wil komen kan beter naar een optreden van Dotan gaan. Niet alleen de stemmige intro’s en langzaam aanzwellende instrumentaties zuigen de stress uit je lichaam, ook in woord en gebaar is Dotan een oase van rust. In een al weken uitverkocht Hedon sluiten velen de ogen om de nummers van het succesalbum 7 Layers als een hypnose te ondergaan. Het risico dat een enkeling daarbij in slaap sukkelt, is in deze donkere slaapkamersfeer niet uit te sluiten.

Sinds een grote platenmaatschappij zich over Dotan heeft ontfermd en radiostations hem in de armen hebben gesloten, gaat de in Jeruzalem geboren zanger als een speer. Zijn debuutalbum Dream Parade scoorde al behoorlijk, maar de dit jaar uitgebrachte opvolger 7 Layers is een regelrechte kaskraker. Met muziek die op bepaalde momenten klinkt als een ingehouden variatie op Blaudzun, maar tegelijkertijd met zijn oeh’s en aah’s doet denken aan Mister And Mississippi, slaagt Dotan erin een breed publiek te bereiken. Een zaal waarin de leeftijden zo uiteenlopen, zul je dan ook niet vaak aantreffen.

Het zwaartepunt van het optreden ligt op de laatstverschenen plaat. Home III en Home II rollen een wollig klanktapijt uit, waar singer/songwriterachtige liedjes als Let The River In en Hungry bedachtzaam overheen schrijden. Dotan vermijdt ieder oneffenheidje en effent het geluid tot een gelijkmatige decibellenstroom. Het is daarom prettig als die voortkabbelende perfectie eens opgeschud wordt met een gecontroleerde climax in het nummer Waves. Ghost daarentegen doet Dotan in zijn uppie, onversterkt in de zaal. Dit soort escapades hebben we vaker gezien, maar oké, het werkt. Bovendien vormt het een mooi contrast met zijn grootste hit, de eindelijk echt opzwepende uitsmijter Home.

Gezien: Hedon Zwolle 27/11