Drie jaar geleden verblijdde het gelegenheidscollectief Happy Camper de wereld met een stapel fijne wijsjes. Er verscheen een album, prachtige optredens volgden. Een Edison was de bekroning voor het werk van Job Roggeveen en zijn sterrencast van vocalisten. In april van dit jaar zag de vervolgplaat The Daily Drumbeat het levenslicht. Het recept was onveranderd, maar het rumoer rond Happy Camper bleef dit keer uit.
In een armetierig gevuld Odeon treedt Happy Camper aan in een sterk uitgedunde versie. Dat wil zeggen, mensen zat op het podium, maar de kopstukken ontbreken. Geen Tim Knol vanavond, of Marien Dorleijn van Moss. Ook Eefje de Visser, Janne Schra en Ricky Koole hebben andere bezigheden. We moeten het doen met Happy Camper Light. En hoe belangrijk het gezicht van de band is, maakt deze voorstelling duidelijk. Bouke Zoete, Leine en Pien Feith doen hun uiterste best, maar missen dat beetje extra om een liedje naar zich toe te trekken.
Muzikaal is het allemaal prima in orde. Het vlechtwerk van indiepop, chanson en zigeunermuziek legt een kleurrijke bodem onder de fraaie solo’s van Edward Capel (saxofoons) en Ben Mathot (viool). Ook het pianospel van Roggeveen is van buitengewone schoonheid. Maar hoe mooi en opbeurend die momenten ook zijn, voor het grootste deel blijft Happy Camper hangen in sympathieke kneuterigheid. Het gemis aan een karakteristieke stem breekt de band in deze samenstelling op. Slechts één zanger is hierop de spreekwoordelijke uitzondering: Odilo Girod. Niet de meest geschoolde van het stel, wel de meest markante. Liedjes als When Bombs Might Explode en Mute winnen door hem aan intensiteit.
Happy Camper: The Daily Drumbeat
Gezien: Odeon Zwolle 16/11
Nog te zien: Utrecht 14/12, Groningen 21/12, Alkmaar 15/1, Leiden 30/1