Nijmegen is een nieuwe popact rijker. Oh Hazar, een ambitieuze, eigenzinnige band met een brede artistieke visie. Motto: het publiek meenemen naar een andere wereld.
Er valt een doodse stilte. In de oefenruimte zoekt het basistrio van de band naar de juiste woorden. Tja, hoe omschrijf je de muziek van Oh Hazar? Frontvrouw Imke Loeffen, gitarist Stefan Kollee en drummer Imanishi Kleinmeulman kijken elkaar aan. ‘Artpop’, dekt die term de lading?
Dit moet het jaar van Oh Hazar worden. Eind deze maand verschijnt hun eerste EP Clair Obscur, gevolgd door een clubtour. Na een periode van schrijven, experimenteren, oefenen en de eerste optredens wordt het nu tijd voor het echte werk. De voorbereidingen zijn in volle gang.
De releaseshow in het Nijmeegse popcentrum Merleyn wordt een spannende aangelegenheid. “Voor band én publiek”, geeft Imke Loeffen aan. “Oh Hazar is iets anders. Een nieuwe band met een nieuw geluid. We nemen het publiek mee naar een andere wereld. Hoe die eruitziet? Rood!” Wellicht is het een knipoog naar haar rode lokken. Stefan Kollee haakt in: “En contrastrijk.”
“We gaan de zaal naar onze hand zetten”, vervolgt hij. “Het wordt een bijzondere avond waarin geëxperimenteerd wordt met licht en geluid. Vooral het contrast tussen licht en donker moet geaccentueerd worden. Geheel in de traditie van de Italiaanse schilderstijl Clair Obscur.”
De band Oh Hazar mag dan nieuw zijn, onervaren zijn de drie muzikanten allerminst. De drie hebben hun sporen verdiend in bands als Bootleg Betty, The Naked Sweat Drips en The Grand East. Ze zijn bekend met het circuit en kennen de poppodia, festivals en studio’s. Maar Oh Hazar is vreemder, tegendraadser. Luister naar de uitgebrachte singles Ivory en F.N.A.S.P. en je hoort een dwarse, maar toch melodieuze popsound.
“We combineren onze muziek met andere kunstvormen. Denk aan theater, mode, grafische vormgeving, film, architectuur. Uitgangspunt blijft echter het liedje”, zegt Loeffen. Het verklaart waarom de band voor de komende shows een regisseur in de arm heeft genomen.
“Het is lastig om jezelf feedback te geven. Iemand van buitenaf kan dat beter doen”, zegt Loeffen. Kollee: “Achter ieder nummer zit een bepaalde betekenis. Een regisseur wijst je erop hoe die in de performance naar voren gebracht kan worden. Het is allemaal best confronterend, je moet je kwetsbaar durven op te stellen.” Loeffen: “Degene die ons regisseert komt uit het theatercircuit, maar kent de muziekwereld ook goed. Bovendien snapt ze onze muziek. Dat is een voorwaarde.”
Drummer Kleinmeulman houdt zich bij dit onderwerp op de vlakte. Hij zit normaliter achter zijn kit en ja, soms heeft hij tijdens een optreden oogcontact met het frontduo. Maar verder heeft de regisseur hem niet zoveel te bieden. Twee jaar geleden sloot hij als laatste aan bij Oh Hazar. En eigenlijk was hij dat helemaal niet van plan. Hij had net een punt gezet achter zijn drumcarrière bij de Oost-Nederlandse rockformatie The Grand East.
“Ik was uitgeblust. De vele optredens hadden hun tol geëist, ik wilde weg uit het rockwereldje. En toen meldden Imke en Stefan zich.” Tijdens de pandemie legden die twee de basis voor wat Oh Hazar zou worden. “Ik wilde het onbekende onderzoeken. Demo’s maken met abstracte, donkere muziek”, legt de zangeres uit. “Tijdens een optreden van Nick Cave in het Concertgebouw kwamen Stefan en ik Imanishi tegen. Er was direct een klik.”
Na het opnemen van enkele demo’s dienden zich vorig jaar voorzichtig de eerste optredens aan. Onder meer Oerkroeg Schiller in Aalten werd aangedaan, maar ook veroverde Oh Hazar een plekje op het Huntenpop festival in Ulft. Loeffen wordt weer enthousiast als ze daaraan terug denkt. Ze trekt haar mobiel tevoorschijn en laat een filmpje van het optreden zien.
“Dat was echt te gek. Er was een tent met een paar obscure acts, daar pasten wij prima tussen. We moesten door de modder naar het podium, er was stroomuitval en konden geen soundcheck doen. Kortom, de voortekenen waren niet gunstig. Zonder noemenswaardige voorbereiding gingen we los in een stampvolle tent. Met danseressen in glitterpakjes en publiek op het podium werd het een spraakmakend spektakel. We merkten dat wij op verschillende plekken kunnen spelen. Van kroeg tot festival.”
In de tussentijd dook de band een professionele studio in om enkele nummers op te nemen. Voor de productie wisten ze Simon Akkermans (van o.a. C-mon & Kypski) te strikken. Zowel Kollee als Kleinmeulman had al eens met hem gewerkt. Het resultaat Clair Obscur is binnenkort verkrijgbaar. Alleen fysiek, dat wel.
“We zijn terughoudend met het digitaal uitbrengen van nummers”, zegt Kollee daarover. “Alles gaat zo snel tegenwoordig. Door het streamen van muziek krijgt een product niet altijd de aandacht die het verdient. Wij laten ons niet gek maken en kiezen voor kwaliteit en zorgvuldigheid”.
Oh Hazar is te zien: Merleyn Nijmegen 27/1, Luxor Live Arnhem 23/5.