De Zweedse singer-songwriter The Tallest Man On Earth is de hoofdgast van het strijkorkest Amsterdam Sinfonietta. De concertreeks ‘Breder dan Klassiek’ krijgt daarmee een nieuw vervolg.
Kristian Matsson is net terug van een tournee aan de andere zijde van de aardbol. Als singer-songwriter The Tallest Man On Earth deed hij een aantal soloshows in Nieuw Zeeland en Australië. De thuiskomst in het koude en donkere Zweden is hem rauw op het dak gevallen. “Het is zomer ‘down-under’, het contrast met temperatuur en duisternis hier mag je aanzienlijk noemen”, zegt hij met enige berusting.
De samenwerking met Amsterdam Sinfonietta gaat er eindelijk van komen. De eerste contacten werden ruim drie jaar geleden gelegd, waarna de pandemie roet in het eten gooide. “We zijn al een tijdje onderweg, haha. Maar het klopt, oorspronkelijk was de tournee gepland aan het begin van ’21. En toen ging de wereld op slot. We weten allemaal waarom.”
Met Breder dan Klassiek bouwt Amsterdam Sinfonietta aan een mooie traditie. Met artiesten uit popwereld kijkt het strijkorkest over de muren van de klassieke muziek heen. Onder meer Rufus Wainwright, Jonathan Jeremiah, Typhoon en Wende gingen The Tallest Man voor. Telkens met een ander, verrassend resultaat.
Zelf heeft Matsson geen idee waarom hij gevraagd is voor deze editie. “Maar ik vind het een hele eer. Ik had nog nooit van het orkest gehoord, laat staan dat ik het live aan het werk had gezien. Daarom heb ik video’s bekeken van het concert met Rufus Wainwright. Die maakten indruk.”
Ervaring met grote orkesten heeft de singer-songwriter niet echt. Ja, hij heeft ooit met een symfonieorkest opgetreden tijdens de uitreiking van de Polar Music Prize in Stockholm. Maar goed, dat was één nummertje. Onder het toeziend oog van Sting vertolkte hij een geheel eigen versie van Roxanne, een klassieker van The Police.
Voor de man die vaak in zijn eentje met een gitaar op het podium staat, moet het spelen met een orkest een enorme uitdaging zijn. “Dat kun je wel zeggen. Het zijn totaal verschillende werelden die bij elkaar komen. In de klassieke muziek staat alles op papier. Alles staat min of meer vast. Ik werk meer vanuit mijn gevoel. Wil ik het tempo in een nummer aanpassen, doe ik dat. Met een orkest ligt dat anders.”
Matsson beschrijft dat proces als een zoektocht naar een gemeenschappelijke taal. “Ik denk dat het lastig is om mijn muziek op papier te krijgen. Ik geloof dat er wel acht arrangeurs betrokken zijn bij dit project.” Hij lacht. “Toch wordt niet alles dichtgetimmerd. Er is voldoende ruimte voor improvisaties – tijdens een vioolsolo bijvoorbeeld.”
Amsterdam Sinfonietta en The Tallest Man On Earth hebben er enkele repetitiedagen op zitten. Die gingen de Zweed niet in de kouwe kleren zitten. “Man, ik was uitgeput. Bij mijn eigen optredens heb ik de vrije hand, maar nu moet ik me helemaal aanpassen aan het orkest. Het is een andere manier van musiceren. Daarvoor moet ik me honderd procent focussen, anders komt het niet goed.”
De invulling van het programma is in overleg gegaan. “Ik heb een stuk of zes albums op mijn naam staan, er was dus keuze genoeg. Sommige nummers vallen met Amsterdam Sinfonietta helemaal op hun plaats. Neem New Religion, een track van mijn laatste album Henry St. Begin dit jaar had ik het op de setlist staan, maar eerlijk gezegd werkte het niet. De strijkarrangementen die op de plaat staan, ontbraken op het podium. Nu met Sinfonietta komt de song helemaal tot leven. Echt een genot om te doen.”
Over de keuze van de covers is hij meer dan tevreden. “We doen When We Were Young van Adele, een liedje dat ik jaren geleden tijdens een tv-show in Zweden heb gespeeld. Het is een van mijn favoriete songs. Ook de Bob Dylan-cover One More Cup Of Coffee past goed in het geheel dankzij het karakteristieke vioolgeluid.”
Vanuit het hedendaagse werk wordt een brug geslagen naar de klassieke muziek. Scandinavische grootheden als Grieg en Sibelius komen aan bod, evenals een contemporaine componist als Albert Schnelzer. Matsson voelt wel een zekere verwantschap met zijn streekgenoten, al vindt hij het lastig dat onder woorden te brengen.
“Een Zweeds woord dat me te binnenschiet is wemod. Dat is zoiets als melancholie, een gemoedstoestand waarin vreugde en verdriet bij elkaar komen. Juist in deze donkere wintermaanden komt dat naar boven. Omgaan met depressies, ik denk dat je dat terug hoort in onze muziek.”
Tot slot nog even over die malle artiestennaam The Tallest Man On Earth. “Een vriend van me heeft dat ooit bedacht. Het was bedoeld als grap, ik ben nogal klein van stuk. Ik heb het maar zo gelaten. Achteraf gezien was Kristian Matsson misschien wel zo handig geweest.”
Amsterdam Sinfonietta en The Tallest Man On Earth zijn te zien o.a.: Musis Arnhem 7/1, Concertgebouw Amsterdam 8/1, Theater de Spiegel Zwolle 10/1, Muziekcentrum Enschede 19/1, TivoliVredenburg Utrecht 22/1.