Met haar clubshow Soul Serenade brengt Shirma Rouse een ode aan de ziel. Een avond ‘feel good music’ noemt ze het zelf. Boordevol liedjes die mooie verhalen vertellen en haar raken.
“Neem Grandma’s Hands”, begint Rouse, “een nummer van Bill Withers. Als ik de tekst lees, lijkt het alsof het over mijn oma gaat. ‘Grandma’s hands / Clapped in church on Sunday morning / Grandma’s hands / Played a tambourine so well’. Zo herkenbaar. Nu ik die zinnen uitspreek, krijg ik alweer kippenvel.”
Grandma’s Hands is een van de twaalf songs op het nieuwe album van de Antilliaanse zangeres. Het zijn liedjes die ze al een tijdje op haar repertoire heeft staan. Op één uitzondering na. “Kon ik maar even bij je zijn van Gordon heb ik nog nooit live gezongen. Dat is echt een waanzinnig mooi lied qua tekst en melodie. We ervaren allemaal wel eens het gemis van een dierbare en deze tekst verwoordt dat zo gevoelvol. Als ik dit lied live moet zingen, ga ik janken. Zeker weten. Misschien moet ik dat gewoon eens proberen.”
Shirma Rouse zingt vrijwel nooit in de Nederlandse taal. “Ik ben geboren op Sint Eustatius en daar was Engels mijn moedertaal. Nederlands heb ik pas goed leren spreken toen ik in ’99 hier naartoe kwam en ging studeren aan het conservatorium.”
Als achtergrondzangeres bij Alain Clark, Candy Dulfer en Anouk weet ze de aandacht op zich te vestigen, maar als soloartiest krijgt haar carrière een boost dankzij de talentenjacht The Voice of Holland. “Ik was al vaker gevraagd voor dat soort programma’s, maar had nooit toegehapt. The Voice trok vier miljoen kijkers, dus was dat dé kans om me te presenteren aan een groot publiek. Winnen was voor mij niet het doel.”
Rouse komt niet verder dan de halve finale, waarin ze het moet afleggen tegen een zangeres waarvan niemand zich de naam nog kan herinneren. In tegenstelling tot Shirma Rouse, die vanaf dat moment regelmatig opduikt in programma’s als DWDD en Pauw.
Vaak gebeurt dat als soulmuziek het gespreksonderwerp is. Of Aretha Franklin in het bijzonder. Zij is een belangrijke inspiratie voor Rouse. “Geworden”, vult ze aan. “Want dat is niet altijd zo geweest. Ik kende haar muziek wel, maar ik behoor tot de generatie die naar Whitney Houston en Mariah Carey luisterde. Pas in 2012 kreeg ik een dvd van Aretha’s optreden in het Amsterdamse Concertgebouw onder ogen. Een opname uit 1968! Toen was ik echt om. Wat een vrouw en wat een performance. Vanaf die tijd ben ik me echt gaan verdiepen in het leven van Aretha. En haar muziek natuurlijk.”
“In het najaar maak ik een tour langs vijftig theaters met Aretha! The Queen Of Soul. Je snapt wel waar die voorstelling over gaat. Of mijn ouders dit allemaal meekrijgen? Wat dacht je. Ze wonen op Curaçao, maar zien alles. Hartstikke trots zijn ze.”
Shirma Rouse: Hedon Zwolle 16/6, Underground Lelystad 30/6. In het najaar theatertour.