Steenwijk opgepast: zaterdag 30 juli beuken maar liefst 25 metalbands de klinkers uit het nog niet zo lang geleden heringerichte Stationsplein. Naar verwachting gaan tweeduizend liefhebbers los op de granietharde geluidsmuren van acts als Dying Fetus, Antropomorphia en Misery Index.
Met grote passen beent René Brugmans over het nog lege Stationsplein in Steenwijk. Hier en daar staat een auto geparkeerd. Brugmans wijst op de plekken waar de twee podia komen te staan. “We hebben geen hoofdpodium”, zegt hij, “daar komt alleen maar gezeik van. Alle bands willen op het grootste podium staan. Daarom hebben wij twee gelijkwaardige podia.”
De 40-jarige Brugmans is al vanaf het begin in 1995 betrokken bij Stonehenge, het harde en onafhankelijke metalfestival in de kop van Overijssel. “Eenentwintig jaar geleden is het festival ontstaan vanuit het jongerencentrum De Buze. Maar sinds 2002 zijn we een onafhankelijke stichting. Dat moest wel: het was de enige manier om de continuïteit van Stonehenge te waarborgen”, vertelt de metalhead die in het dagelijkse leven de kost verdient als projectmanager.
“Passie voor metalmuziek is de belangrijkste drijfveer om dit feestje te organiseren. Ieder jaar is dat weer een hele klus. Hoewel het bestuur uit drie leden bestaat, is Stonehenge toch een beetje ‘mijn festivalletje’”. Brugmans zegt het met een knipoog, maar als voorzitter van de stichting houdt hij de touwtjes strak in handen. “Uiteindelijk komt het er op neer dat we samen met een grote groep vrijwilligers een heel jaar lang hartstikke druk zijn voor die ene dag.”
“Stonehenge is het oudste underground festival van Nederland”, stelt Brugmans. “Er zijn geen commerciële belangen en we maken geen gebruik van sponsoring of subsidies. En dat betekent dat we volledig onafhankelijk kunnen handelen. Natuurlijk zorgen we dat alle vergunningen geregeld zijn. De samenwerking met de gemeente is dan ook prima.”
Brugmans noemt de programmering ‘heel zwaar’ dit jaar. “Vorig jaar was deze gevarieerder. We hadden toen onder andere Devin Townsend Project staan, een symfonisch getinte metalband. Maar dat soort acts hebben veel tijd en faciliteiten nodig om te kunnen spelen. Die zijn wel vijf uur bezig met het opbouwen van het drumstel. Ik heb daar geen zin meer in. Daarom hebben we dit keer veel deathmetal bands geboekt. Die zijn niet zo moeilijk. Ze hebben geen absurde eisen en werken veel vlotter.”
“Neem de headliner, Dying Fetus uit de VS. Het is razend knap wat die drie mannen presteren, maar je hoort geen strakke solo’s ofzo. Wel een hele bak herrie. En dat geldt eigenlijk voor de hele line up. Of ze nou uit Frankrijk, Zweden, Deventer (Grim Ordeal) of Zutphen (Izegrim) komen, ze spelen allemaal over dezelfde backline.”
De grote man met de lange paardenstaart denkt met weinig plezier terug aan vorig jaar. “Dat was een drama. We hebben ongeveer de helft van het programma kunnen doen. Toen brak de hel los. Regen en storm dwongen ons om het festival stil te leggen. Eerst voor een half uur, later hebben we de rest van het festival moeten afblazen. Dat was voor iedereen (bands, bezoekers en onszelf) een enorme teleurstelling. Maar het was onvermijdelijk.”
Ondanks dat echec ziet Brugmans met vertrouwen de komende editie tegemoet. Hij verheugt zich op Misery Index, een meedogenloze deathgrind band uit Baltimore. “Dat vind ik een gave band. Sommige bandleden hebben in Dying Fetus gezeten. Mooi toch, dat die gasten elkaar in Steenwijk weer tegen het lijf lopen?”
Stonehenge, Stationsplein Steenwijk, zaterdag 30 juli.
Info: www.stonehengefestival.nl