De Byrds-legende is in nog geen velden of wegen te bekennen, maar zijn elektrische twaalfsnarige Rickenbacker gitaar tokkelt al herkenbaar door de zaal. Het publiek veert op. En daar is ie dan: Roger McGuinn. Ontspannen wandelt hij het podium op en zet de Dylan-song My Back Pages in. Het 72-jarige rockicoon – in de jaren zestig en zeventig zo belangrijk voor de kruisbestuiving van folk, country, pop en rock – oogt vitaler dan zijn leeftijd doet vermoeden. En belangrijker, zo klinkt hij ook. McGuinns ijle, maar loepzuivere stem heeft niets aan kracht ingeboet.
De voormalige frontman van The Byrds is bezig met een tournee langs dertien theaters. Met twee gitaren trekt de man van stad naar stad en doet zijn verhaal. Want naast de vertolker van ruim twintig liedjes is Roger McGuinn een geanimeerd verteller. Aan de hand van smeuïge anekdotes haalt hij herinneringen op over de opkomst van The Byrds, zijn contacten met Bob Dylan en Tom Petty en de invloed van Pete Seeger en The Beatles.
Het optreden van McGuinn is behalve een duik in het verleden ook een reis door een glooiend muzikaal landschap. Een gospel uit het repertoire van de zwarte folkzanger Leadbelly (Easter) harmonieert in al zijn eenvoud met al of niet zelf gepende shanty’s als Jolly Roger en Leave Her, Johnny. Uiteraard blijft de briljante move die The Byrds ooit maakte door matte folksongs om te zetten in helder klaterende popmelodieën niet onaangeroerd. Van Pretty Boy Floyd (Woody Guthrie), Mr. Tambourine Man (Bob Dylan) en Turn! Turn! Turn! (Pete Seeger) is het dan een kleine stap naar de ‘echte’ Byrds-songs als Mr. Spaceman, So You Want To Be A Rock ‘n’ Roll Star en Eight Miles High. McGuinns verbluffende gitaartechniek kronkelt dan als een avontuurlijk labyrint.
An evening with Roger McGuinn
Gezien: Odeon Zwolle 21/10