Cindy Oudshoorn over haar vertrek bij Kayak
Tien jaar lang was zij samen met Edward Reekers het gezicht van de band. Maar hun vertrek bij de symfonische rockband is aanstaande. Nog één clubtour, daarna gaat Kayak zonder het vocale duo verder.
Zwolle – “Dood- en doodzonde”, zucht Cindy Oudshoorn (Zwolle 1973). “Het is iets wat niemand wil. En toch gebeurt het.” Ze staart uit het raam van haar knusse doorzonflat. “Tja, ’t is gewoon een lastig verhaal. Onze visies zijn uit elkaar gegroeid, zet dat er maar neer.”
Deze zomer nam Oudshoorn het besluit om uit de band te stappen. Edward Reekers, zanger van de grootste Kayak-hit Ruthless Queen, volgde haar stap. Via de mail stelde ze Ton Scherpenzeel op de hoogte. “Ton verblijft ‘s zomers altijd in Griekenland. Ik moest het dus op die wat onpersoonlijke manier doen.”
Scherpenzeel stond aan de basis van Kayak. Samen met Pim Koopman en Max Werner richtte hij in ’72 de band op. “Kijk, Ton is natuurlijk mister Kayak. Geen discussie daarover. Hij is het enig overgebleven oerlid en bovendien samen met zijn vrouw Irene verantwoordelijk voor bijna alle composities en teksten. Het is logisch dat hij bepaalt hoe het verder met Kayak gaat.” Zo praatte hij Oudshoorn bij over de nieuwe koers van de band. “Ton wil de handen vrij hebben in de toekomst. Hij ziet Kayak als een project, waarin personeelswisselingen mogelijk zijn. Voor iedere productie een aangepaste bezetting. Maar daar ben ik het niet mee eens. Kayak is geen project, Kayak is een band.”
Tien jaar geleden deed Oudshoorn auditie bij Scherpenzeel. “Hij zocht een rockzangeres voor de theatershow van Kayak, Merlin – Bard Of The Unseen. Nadat ik een paar liedjes van het album had voorgezongen, reageerde hij enthousiast. Aanvankelijk was het een eenmalig project, maar daarna werd ik ook gevraagd voor het volgende programma Nostradamus – The Fate Of Man. Op dat moment zat ik ook nog in een coverband. Daar stopte ik mee en koos voor Kayak.” In de jaren daarna groeide de homogeniteit in de band en verschenen er drie studioalbums: Coming Up For Air (’08), Letters From Utopia (’09) en Anywhere But Here (’11).
Inmiddels staat de volgende rockopera op stapel: Cleopatra – The Crown Of Isis. “Ja, dat is geweldig wat Ton heeft gecomponeerd. Echt briljant. En het lijkt wel of hij het op mij heeft geschreven. Voor het eerst gaat één van zijn rockopera’s over een vrouw.” Het maakt de situatie des te wranger. “Dat is waar. Onbegrijpelijk ook. Zeker nu de repetities op punt van beginnen staan. Nee, we hebben elkaar niet meer gesproken sinds de bewuste mailwisseling in de zomer. Die eerste repetitie zal wel even vreemd zijn.”
De clubtour rond Cleopatra stond al vast voordat Oudshoorn haar besluit wereldkundig maakte. “Ik denk dat Ton het prettiger had gevonden, als ik dat na de tour had gedaan. Maar het was voor mij een weloverwogen besluit en ik wilde dat niet een half jaar lang voor me houden. Bovendien is dit ook een stuk publiciteit. Wellicht zijn er mensen die Kayak in deze bezetting nog graag een keer willen zien.”
Bang dat ze spijt van haar beslissing krijgt, is ze niet. “Nee hoor, ik heb hier lang over nagedacht. Er zullen nieuwe dingen op mijn pad komen. Naast mijn studiowerk wil ik me richten op het coachen van jonge talenten. Dat vind ik geweldig om te doen. Een solocarrière? Oh nee, geen denken aan. Ik ben geen solist, ik ben een bandspeler.”
En Kayak? “Ze zullen voor mij een vervanger zoeken. Misschien zijn ze daar al mee bezig. Niemand is onvervangbaar, ook ik niet. Natuurlijk ben ik benieuwd wie mijn plek gaat innemen, maar als dat zover is ga ik niet kijken. Ben je gek, ik ga mezelf niet pijnigen.”
Kayak, clubtour Cleopatra – The Crown Of Isis:
01/11 – Drachten, Iduna2
07/11 – Dordrecht, Bibelot
14/11 – Uden, De Pul
28/11 – Arnhem, Luxor Live
29/11 – Amersfoort, De Kelder
12/12 – Amstelveen, P60
13/12 – Apeldoorn, Gigant
19/12 – Zwolle, Hedon
20/12 – Weert, Bosuil
27/12 – Leeuwarden, Romein
28/12 – Zoetermeer, De Boerderij