Voor de derde keer in drie jaar staat de elektroformatie IAMX in de Apeldoornse Gigant. En het lijkt of de euforie rond de band elke keer groter wordt. De goed gevulde zaal reageert uitzinnig op iedere tune die wordt ingezet. Of het nou een ouder werkje als Spit It Out of Nightlife is, of één van de tracks van het gloednieuwe album The Unified Field, alles wordt met gretigheid en passie onthaald. IAMX als de verloren zoon, die na een uitputtende odyssee liefdevol in de armen wordt gesloten.
Brein van de band is de Engelsman Chris Corner, het buitenbeentje van de Britse popscene. Geheel tegen de heersende stroom in, is IAMX elektronisch en theatraal. De uitdossing van de bandleden is uitbundig, videoprojecties geven iedere song een ander decor. Maar ook muzikaal kiest IAMX vaak een verrassende koers. Gestoei met ritmiek, wisselende klankkleuren en pompeuze arrangementen geven de muziek een geheel eigen dynamiek. De nieuwe plaat lijkt echter, met dat in het achterhoofd, minder uitdagend dan de eerste albums van IAMX.
Dat het vijftal met Animal Impulses opent, is een teken aan de wand. Met het cabareteske Kurt Weill intro is het een van de opzienbarendste nummers van The Unified Field, dat met het titelnummer, I Come With Knives en Sorrow al vaker gebaande wegen neemt. Natuurlijk ziet het er allemaal fantastisch uit en klinkt de band ongemeen strak, maar echt opveren doe je pas bij de bloedgeile beat van Kiss + Swallow of het hallucinerende geroffel van Tear Garden. Rijpe tracks, die de tand des tijds glansrijk hebben doorstaan, maar ook het jonge materiaal in de schaduw plaatsen.
Al met al is het optreden oké. Maar zo sensationeel als de allereerste keer is het niet meer.
Gezien: Gigant Apeldoorn 29/3.