Voor het derde achtereenvolgende jaar staat het rootsrockduo Poor John op Stöppelhaene. Vorig jaar opende het tweetal voor Normaal, nu warmen de gebroeders uit Hengevelde het publiek op voor Miss Montreal. Jacco en Lennard Kiezenbrink zijn er helemaal klaar voor.
“Poor John is een bandje van m’n broer en mij”, vertelt Jacco, de oudste van de twee. “De naam hebben we geleend van een lied van Tol Hansse. Kort gezegd komt het er op neer dat we met z’n beiden zoveel mogelijk herrie proberen te maken”, lacht hij. “Samen zijn we een hele band. Lennard drumt met zijn voeten, speelt op de basgitaar en zingt. De gitaarpartijen zijn van mij, net als het spel op de mondharmonica en de hi-hat. En ik zing ook nog.”
Jacco Kiezenbrink omschrijft Poor John als een echte coverband. “We spelen veel oud werk, vooral uit de tijd van de oude rock ’n roll. Ook countrysongs staan op het programma. Denk aan nummers van Creedence Clearwater Revival, Johnny Cash en The Everly Brothers.” Opvallend genoeg liedjes uit de tijd dat de Kiezenbrinkjes nog niet geboren waren. “We zijn beiden rond de dertig, dus die tijd hebben wij niet meegemaakt. Eigenlijk hebben we geen idee waar die belangstelling vandaan komt. Het is niet zo dat we het met de paplepel ingegoten hebben gekregen, onze ouders waren in ieder geval geen uitgesproken liefhebbers van die muziek.”
Zelf gepende liedjes heeft Poor John niet. “Die hebben we wel, maar die gebruiken we niet in deze setting. Naast Poor John zitten we nog in een andere, grotere band: Dokter Watjes. Daar spelen we wel eigen materiaal mee.” Volgens Kiezenbrink moet Poor John gezien worden als een gimmick. Met potentie, dat zeker.
Gimmick of niet, het duo is wel goed voor zo’n zeventig optredens per jaar. “We hebben overal gespeeld, op festivals en in kroegen. Vaak met gelijkgestemde bands, zoals Death Letters en die oude zwerver Seasick Steve.”
Niet alleen de minimale bezetting met dat machtige geluid trekt de aandacht, ook de gitaartechniek van Jacco is opzienbarend. Helemaal als duidelijk wordt dat hij vier vingers van zijn rechterhand mist. “Tja, dat is het gevolg van een ongeluk met een cirkelzaag. Ondanks dat gemis ben ik altijd gitaar blijven spelen. Dat was voor mij een vanzelfsprekendheid. Natuurlijk kan ik niet alles doen wat ik zou willen. Fingerstyle, tokkelen zeg maar, dat lukt me niet meer. Maar voor de rest ik red me er aardig mee.”
Poor John: Stöppelhaene Raalte, zondag 28 augustus om 13.00 uur.