Loading...
Interviews

Nederland is te klein voor Pip Blom

Foto Guy Eppel

Ze stond dit jaar op prestigieuze festivals als Glastonbury en Reading, maar in eigen land is het nog een beetje behelpen met de populariteit van Pip Blom. Hier gaat het allemaal wat trager, zegt ze.

Aan de vooravond van haar eerste headline clubtour blikt Pip Blom (23) terug op Glastonbury, het fameuze pop/rockfestival in het zuidwesten van Engeland. Met haar band speelde ze op de John Peel Stage. “Het was heel erg leuk”, klinkt het als een understatement. “We hebben drie shows gedaan, maar ook veel optredens gezien. The Cure, Miley Cyrus. Alsof een droom is uitgekomen.”

Het is een bijzonder verhaal. Terwijl de jonge Amsterdamse in Engeland als een speer gaat, blijft de belangstelling hier aan de koele kant. Wellicht brengt de komende tournee daar verandering in.
Zes jaar geleden zette Pip Blom de eerste stappen in de woelige rockscene door mee te doen aan een singer/songwriterwedstrijd. En dat terwijl ze nog nooit een liedje had geschreven. Wat bezielde haar?

“Dat vroeg ik mezelf ook af, net als mijn ouders. Tot dan toe was ik een verlegen meisje dat in een restaurant niks durfde te bestellen. Maar ergens borrelde kennelijk iets. Ik componeerde voor de wedstrijd drie liedjes van twee minuten en daarna ging het balletje rollen.”

In haar eentje schreef Blom liedjes, zong ze in en bespeelde alle instrumenten. “Best raar allemaal”, zegt ze nu. “Ik had ooit samen met een vriendinnetje wat zang- en gitaarlessen gevolgd, maar dat stelde niet veel voor. Eigenlijk wist ik van toeten noch blazen. En toch stond ik in de halve finale van die liedjescompetitie. Ik kon en wilde niet meer terug.”

Ze strandde in de eindstrijd, maar had wel de smaak te pakken gekregen. Na enig geëxperimenteer plaatste Pip Blom nummers op Spotify. Prompt werden die door bloggers opgepikt en gedeeld. Vooral liefhebbers uit Engeland en Amerika vielen voor Bloms gruizige en rammelende gitaarriffs. Waar veel bandjes van dromen, overkwam haar. Aan de overkant van de Noordzee liepen de media met haar weg en kon ze regelmatig optreden.

“Het zal met het geluid te maken hebben. Maar ik heb hier wel coole dingen gedaan hoor. Festivals als Best Kept Secret en Into The Great Wide Open bijvoorbeeld. Hier gaat het nu eenmaal wat trager. Iets wat ik niemand kwalijk neem. Vanaf het begin heb ik de focus gehad op Groot Brittannië.”

Het zijn grote woorden die ze gebruikt, maar ze vloeien op bescheiden wijze over haar lippen. Een ingetogen bravoure. Ze vervolgt: “Ik vind Nederland te klein en wil hoog inzetten. Engeland veroveren en daarna Amerika. Drie jaar geleden droomde ik van een show op Glastonbury, dit jaar is het ervan gekomen. Ik lig op schema.”

Pip Blom is inmiddels de naam van een band. Broer Tender Blom (gitaar en zang), Darek Mercks (bas) en Gini Cameron (drums) maken de bezetting compleet. Drie maanden geleden presenteerde het viertal het debuutalbum Boat.

“De titel had ik al voordat de plaat werd opgenomen”, lacht ze. “Het was een suggestie van mijn vriend Willem, de zanger van Canshaker Pi. Er zit geen verder geen geachte achter, ’t is gewoon een naam die lekker bekt.”

De frontvrouw met de onvaste stem vindt dat Daddy Issues, de catchy opener van de plaat, perfect laat horen waar Pip Blom voor staat. Ogenschijnlijk simpele gitaarrock die zich aangenaam in de gehoorgangen nestelt. Haar persoonlijke favorieten zijn Tinfoil (die ze ‘onheilspellend’ noemt) en Sorry (‘emotioneel’).

Alle tracks komen uit haar koker. Ze heeft zo haar eigen werkwijze. “Ik zit vaak naar documentaires te kijken met een gitaar op schoot. Soms ontstaat er een melodietje waar ik op kan voortborduren. Als de aandacht verschuift van tv naar gitaar, weet ik dat ik ‘iets’ heb. Vervolgens werk ik dat idee verder uit voordat ik ermee naar de band ga. Ik leg de basis en samen maken we het af.”

Pip Blom is een klein familiebedrijfje. Behalve haar twee jaar jongere broer, spelen ook Pips ouders een redelijk prominente rol in het geheel. Vader Erwin Blom werkte bij de VPRO en stond samen met zijn vrouw Leonieke Daalder aan de wieg van de muzieksite 3voor12. Ook zong pa Blom in de jaren-80-band Eton Crop. Kortom, beiden zijn goed thuis in het wereldje van de rockmuziek. Hun hulp en adviezen worden dan ook in dank aanvaard.

Pip snapt dat de rol van haar ouders niet onbesproken blijft. “Ze doen heel veel voor ons. Met name op logistiek vlak. Bovendien hebben Tender en ik een muzikale opvoeding gehad. Bij ons thuis ging het altijd over muziek en reisden we regelmatig met z’n vieren naar Lowlands. Dat vormt je.”

Vervelend vindt ze het als er een relatie wordt gelegd tussen het succes van de band en de invloed van pa en ma. Want die is er niet volgens Pip. “Nee, natuurlijk niet! Alsof mijn moeder even naar de organisatie van Glastonbury kan bellen om een optreden voor ons te regelen. Zeker, ze weten hoe deze scene in elkaar zit. En ja, ze hebben bepaalde contacten. Maar het stoort me als het succes van de band daaraan wordt toegeschreven.”

Voor het eerst schiet de beminnelijke zangeres uit haar slof. Maar als ze vooruit kijkt naar de komende tour ebt de verontwaardiging alweer weg.
“Dit wordt onze eerste grote headline tour. Eerst Nederland, dan Europa in. En daarna nog IJsland, Mexico en de VS. Ik heb er veel zin in. Druk ervaar ik niet, de kaartverkoop loopt goed. En wat de belangstelling in Nederland betreft: we zullen zien hoe die ervoor staat.”

Pip Blom is te zien: Hedon Zwolle 12/9, Merleyn Nijmegen 13/9, Metropool Hengelo 28/9.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *