Loading...
Interviews

Andy Fairweather Low – Een bescheiden grootheid

Foto Judy Totton

Miljoenen mensen zagen hem ooit optreden en wellicht nog meer hoorden zijn verfijnde gitaarspel. Toch zal de naam Andy Fairweather Low niet bij iedereen bekend in de oren klinken.

Vraag hem niet naar een hoogtepunt uit zijn carrière. Dat is voor Andy Fairweather Low een ondoenlijke zaak. Hij zucht en puft. Vooruit dan, uit meer dan vijftig jaar rockervaring haalt hij er drie naar boven. “Het eerste waar ik aan denk is de tournee met George Harrison in Japan. Twaalf shows waren dat in december ’91. Eric Clapton zat ook in de band en met zijn drieën namen we de gitaarpartijen voor onze rekening. Een unieke ervaring. Het jaar daarvoor participeerde ik in de band van Roger Waters. In het hartje van Berlijn bij het Brandenburger Tor speelden we The Wall van Pink Floyd. Wat een spektakel was dat. Meer dan 400.000 mensen waren daarbij aanwezig. Waanzinnig. Minstens zo bijzonder was de MTV Unplugged sessie met Eric Clapton. Samen speelden we voor een klein publiek op de akoestische gitaar. Die intieme sfeer was geweldig.”
Fairweather Low noemt drie grootheden uit de rockhistorie, maar de lijst van artiesten waar hij mee heeft gewerkt is duizelingwekkend. The Who, Bill Wyman, Kate Bush, Joe Satriani, maar ook een jazzveteraan als Chris Barber – het is een greep uit een rij van sterren die gebruik maakten van zijn diensten.
Niet dat de 69-jarige Welshman altijd een sessiemuzikant is geweest. Integendeel. In de jaren zestig was hij de frontman en blikvanger van de Engelse soul/popformatie Amen Corner. Hun singles Bend Me Shape Me, (If Paradise Is) Half As Nice en Hello Susie bereikten de hoogste plaatsen in de hitparades.
“Amen Corner is ontstaan in Cardiff, maar we hadden al snel door dat we voor succes in Londen moesten zijn. We waren een echte soulband met blazers. Aanvankelijk bleef de waardering uit, maar met Bend Me Shape Me kwam de geest uit de fles. Daarna hadden nog vier grote hits.”
Na de ontbinding van Amen Corner maakte Fairweather Low vier soloalbums, maar ook deed hij veel sessiewerk. Hij speelde mee op platen van onder meer Roy Wood, Gerry Rafferty en Richard Thompson. Bovendien werd hij door Pete Townshend gevraagd voor het album Who Are You van The Who. Een rol in de luwte als sessiemuzikant beviel hem best.
Een optreden van de Stones in ’64 bracht een jonge Fairweather Low op het pad van de popmuziek. “Op school hoorde ik over een concertavond met Billie Davis, Mike Sarne en The Rolling Stones. De Stones waren toen nog geen headliner, maar ik vond ze fantastisch. Het was voor mij hét moment dat ik dacht: dit wil ik ook.”
“Toen ik de Stones had gezien had ik maar een wens: gitarist worden. Maar in Amen Corner wilde niemand zingen, dus deed ik dat maar. Toch voelde ik me bepaald niet comfortabel op die plek. Als je tv-opnames uit die tijd bekijkt, kun je dat ook wel aan me zien denk ik. Er waren critici die mij als frontman hekelden. Ze hadden een punt.”
De projecten waarvoor hij werd gevraagd, werden steeds groter. Waarom kwamen ze altijd weer bij hem uit? “Vraag het me niet, ik heb geen idee. Er zijn zoveel goeie gitaristen en zangers, toch kozen ze voor mij. Ik heb daar nooit te lang over gefilosofeerd. Gewoon aanpakken zo’n klus en dankbaar zijn.”
Elf jaar geleden pakte Fairweather Low zijn solocarrière weer op met het album Sweet Soul Music. Sindsdien toert hij met zijn eigen band The Low Riders. “Dat is zo gaaf man. Met zijn vieren reizen we in een busje door Europa. Puur omdat we er lol in hebben. Het gaat ons om de muziek. Weet je, ik heb businessclass gevlogen, in vijf sterrenhotels overnacht en werd in limousines rondgereden, maar er gaat niks boven het spelen en onderweg zijn met deze drie makkers. Precies zoals dat ging in de sixties.”
Vorige maand kwam Listen Here uit, een album dat alleen via internet en tijdens optredens verkrijgbaar is. “Ik wilde graag weer een plaat maken, maar zonder betrokkenheid van een platenmaatschappij. Ach, de muziekwereld is zo veranderd, die zit niet meer op mij te wachten.”
En toch, als hij tijd heeft staat hij zijn collega’s nog graag bij. Zoals twee jaar geleden, toen Eric Clapton zijn 70e verjaardag vierde in de Londense Royal Albert Hall. Gaat Andy volgend jaar ook zoiets doen als hij diezelfde leeftijd bereikt? “Welnee, dat verdien ik helemaal niet. Laat mij maar lekker met mijn bandje spelen zoals we dat altijd doen.”

Andy Fairweather Low & The Low Riders: Metropool Hengelo 9/11, Boerderij Zoetermeer 10/11.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *