Loading...
Interviews

Dutch Eagles gebouwd op vocalen

Foto Remco van Beurden
Foto Remco van Beurden

The Best of The Dutch Eagles. Dat klinkt best pretentieus voor een tributeband. Maar The Dutch Eagles is meer dan dat, het is een band op zich geworden.

Het uitgebreide instrumentarium ligt nog hoog opgestapeld in een fabrieksloods. Arto Boyadjian en Dennis Allaert werpen er een blik op. Straks wordt alles in de truck gestouwd en gaat de band weer de theaters af met het succesvolle programma The Best of The Dutch Eagles.

Arto Boyadjian schiet in de lach als die titel in de mond genomen wordt. “In het begin dachten we: kun je wel een ‘best-of’ doen als je niet je eigen liedjes speelt? Maar we kwamen al snel tot de conclusie dat het kon.”

Boyadjian is vanaf het begin betrokken bij The Dutch Eagles, nu elf jaar geleden. Dennis Allaert speelt vijf jaar in de zesmansformatie. “Wij zijn een band op zich geworden”, merkt Allaert op. “We spelen niet alleen liedjes van de Eagles, maar ook van Crosby, Stills & Nash, Jackson Browne en America. We vertellen er mooie verhalen omheen die goed aansluiten bij het gevoel dat wij willen overbrengen.”

“We willen de muziek van de Eagles en hun stijlgenoten zo authentiek mogelijk vertolken. En dat betekent dat we niet onze eigen draai aan de liedjes proberen te geven. Alles moet op het podium klinken zoals op de plaat”, aldus Boyadjian.

Vooral het in elkaar laten passen van de stemmen was een hele puzzel. De meerstemmige zang is nu eenmaal kenmerkend voor het geluid van de Eagles. “De muziek is gebouwd op de vocalen. Dat we die zo bij elkaar hebben gekregen is een wonder”, zegt Boyadjian. “Van bezoekers horen we dat, als ze de ogen sluiten, ze de echte Eagles horen. Dat is een groot compliment.”

The Dutch Eagles is min of meer door toeval ontstaan. Boyadjian: “Enkele bandleden, waaronder ik, speelden in de band van het cabaret duo Veldhuis & Kemper. Tussendoor deden we ook wat ‘samenzang dingetjes’. Onder andere van de Eagles. Op een bepaald moment is dat balletje gaan rollen en zijn we onze eigen weg gegaan. We hebben veel hulp gekregen van Veldhuis & Kemper, misschien is dat de reden dat we een echte theateract zijn geworden.”

Zowel Boyadjian als Allaert waren als tieners geen uitgesproken Eagles-fans. Allaert: “Ik zat wat meer in de rockhoek, maar ik vond de muziek van de Eagles wel mooi. Mijn vader draaide veel countryrock en daardoor kende ik het genre goed.” Arto Boyadjian was nog niet geboren toen de Eagles naam maakte met nummers als Take It Easy en Desperado. “De Eagles was slechts een onderdeel van mijn platenverzameling. Ik had Hotel California en een Best of plaat, maar was geen volgzame fan. Ik was meer van Doe Maar en Queen. De muziek van de Eagles heb ik pas later leren waarderen.”

Dennis Allaert heeft de Eagles nooit zien optreden. Arto Boyadjian wel. “Dat was tijdens de jubileumtour in 2014. Ik vond het heel bijzonder. De berichten over hun optreden vijf jaar eerder in de Gelredome waren namelijk niet zo positief. Ze zaten toen aan het eind van hun tournee en waren totaal uitgeblust. Gelukkig heb ik ze in een betere conditie gezien, hoewel Don Henley beter klonk dan Glenn Frey. Dat was al een oude man aan het worden.”

Contacten tussen de Eagles en Dutch Eagles zijn er nooit geweest. “Nee, in Amerika bestaan veel Eagles-tributes, waarschijnlijk weten ze helemaal niet van ons bestaan af”, denkt Boyadjian. “De jongens van Venice hebben een keer een dvd van ons meegenomen. Eén van hen kende Henley of Frey en wilde het hem laten zien. Of het ooit is gebeurd, we hebben geen idee.”

Ook dit seizoen zijn er weer tal van tributebands te aanschouwen in de theaters. Pink Floyd, The Beatles, Queen – in allerlei vormen en maten komen de sterren van weleer naar het publiek toe. Welke verklaring hebben Allaert en Boyadjian hiervoor? “De bezoekers willen graag het feest der herkenning vieren. De grote hits One Of These Nights, Lyin’ Eyes, Hotel California zijn niet weg te denken uit ons programma. Soms denk ik wel eens dat de mensen niet nieuwsgierig meer zijn naar iets nieuws. De muziekindustrie is daar debet aan. Die ziet muziek als fastfood.”

“Sinds de dood van Glenn Frey, eerder dit jaar, lijkt het uitgesloten dat de Eagles nog gaan optreden. Wij zijn een redelijk alternatief. Tussen ons gezegd, toen ik de Eagles zag optreden waren er momenten dat ik dacht: dat doen wij beter.”

The Dutch Eagles: tournee van 29 september t/m 18 februari.

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *