“Waarom kan zoiets niet in Antwerpen?” Kennelijk is het in de geboortestad van Tom Barman op dat vlak maar behelpen. De frontman van de Belgische rockband dEUS steekt zijn bewondering voor het compleet verbouwde Hedon dan ook niet onder stoelen of banken. “Wat-een-móóie-zaal!” De jubelstemming tijdens dit eerste concert in het Zwolse poppronkstuk is terecht. Nederland is een schitterend podium rijker.
De 850 bezoekers die getuige zijn van deze euforische vuurdoop, hebben vanuit alle hoeken een uitstekend zicht op het artistiek rockende vijftal. Zelfs wie achter in de zaal staat, hoeft dankzij de verschillende hoogteniveaus niets te ontgaan. Helemaal panoramisch is het blikveld vanaf het over de volle breedte uitstrekkende balkon. En zoals je in een goed poppodium mag verwachten, is het geluid op iedere plek van sublieme kwaliteit.
Is het vreemd dat dEUS in deze perfecte ambiance kan excelleren? Vanaf de eerste elektrificerende tracks Slow en The Architect sluiten Hedon en dEUS elkaar innig in de armen en wordt de basis gelegd voor een gedenkwaardig optreden. De Belgen putten voornamelijk uit de laatste vier albums en stippen slechts incidenteel het werk van veelgeprezen platen als Worst Case Scenario en The Ideal Crash aan. De massieve schoonheid van Pocket Revolution, de fulminerende climax in Bad Timing, maar ook de authentiek gehouden Fleetwood Mac-cover Oh Well poetsen schaarse flaters als Constant Now (met kitscherige trompetjes uit een keyboard) en Keep You Close (dat als een gedrocht van Within Temptation klinkt) met glans weg.
De vrijdagavond maakt overigens nog iets anders duidelijk. Supportband Stadt uit Gent pepert ons noordelingen nog even in dat je voor intelligente en avontuurlijke pop toch echt over de grens moet zijn. Waarom gebeurt zoiets niet in Nederland?
Gezien: Hedon Zwolle 7/2.