Zelden klonk een intro zo dreigend, als dat van Amenra afgelopen vrijdag. Een naderende vloedgolf, klaar om een afwachtend Burgerweeshuis te overspoelen. Weg te vagen. Om beurten komen de bandleden op, hun instrumentarium vervaarlijk in stelling brengend. En langzaam rollen de massieve geluidsgolven van openingstrack Your Shapeless Pain de zaal in. Tegen een decor van zwart-witte videobeelden ontvouwt zich een extreme vorm van getoonzette hysterie.
De Belgische band Amenra begeeft zich op het terrein van de sludgemetal. Een trage en zwaar klinkende variant, waar de vijf uit Kortrijk een geheel eigen draai aan hebben gegeven. Afgezien van de spirituele kant van Amenra – religie en filosofie zijn belangrijke thema’s in de teksten – slaat de band ook bruggen naar post-rock en industrial. De tegen elkaar kletterende stalen buizen in het brute Boden, lijken een rechtstreekse verwijzing naar de industriële klanken van de pioniers op dat vlak Einstürzende Neubauten.
De discografie van Amenra beslaat vijf albums, allen Mass geheten en genummerd I tot en met V. Vooral de laatste drie krijgen een plek in de slechts acht nummers tellende setlist. En de een klinkt daarin nog onheilspellender dan de ander. Razoreater, Ter Ziele en Nowena |9.10 hakken hardvochtig op de menigte in. Maar nog huiveringwekkender is het hysterische gekrijs van Colin H van Eeckhout. Met de rug naar het publiek lijkt de zanger een gevecht te leveren op leven en dood. Prachtig om te zien.
Van de twee supports die vooraf het publiek auditief afbeulen, is The Black Heart Rebellion een daverende verrassing. Minder massief dan Amenra en met wat meer oog voor detail en nuance knipoogt de band naar de psychedelica van de sixties en het occulte van de jaren tachtig. Aanrader.
Gezien: Burgerweeshuis Deventer 22/2.
Verder: Fortarock XL Nijmegen, met Rammstein en Motörhead 1/6.