Met het nieuwe album The Great Vacation is de Amsterdamse band Johan weer terug aan het rockfront. Zoals gebruikelijk was de totstandkoming een zware bevalling.
Wie het appartement van Jacob de Greeuw in Amsterdam-Zuid binnenkomt, stuit als eerste op een tafeltje met trofeeën. ‘Mijn altaartje’ noemt hij het. Daarop staan de hoogtepunten uitgestald die gitaarband Johan in de afgelopen jaren binnenhaalde: een Edison, een gouden plaat, andere memorabilia. “Mijn vrouw en ik wonen hier nog niet zo lang, ik moet het allemaal nog een plek geven”, mompelt hij.
Jacob de Greeuw is het enig overgebleven oer-lid van Johan. In feite ís hij Johan, de band die bijna drie decennia geleden naam maakte met het alom geprezen debuutalbum. Ook de daarop volgende platen kregen steevast een enthousiast onthaal. Pergola, Thnx Jhn, 4 en Pull Up – zonder uitzondering schreven ze popgeschiedenis. En hoewel de bezetting steeds wisselde, bleef het niveau van de puntgave liedjes met een hang naar de jaren zestig en zeventig hoog. Dat alles dankzij songschrijver, zanger/gitarist De Greeuw.
“Tja, wanneer is een liedje goed?” herhaalt De Greeuw de hem gestelde vraag. “Geen idee, ieder zal daar zijn eigen ideeën over hebben. Ik ben opgegroeid met de muziek van The Beatles en The Kinks en ik heb zeker wat van Lennon & McCartney en Ray Davies overgenomen. Hét perfecte liedje bestaat niet, maar er zijn wel nummers die in de buurt komen. For No One van het Beatles album Revolver is zo’n voorbeeld. Ik kan het duizend keer draaien en iedere keer ontroert het me weer. Waarom? Ik zou het niet weten. Graag zou ik ook zoiets moois willen maken, maar ja… Als het erop aankomt heb ik een minderwaardigheidscomplex.”
The Great Vacation is het zesde album van Johan. Zes platen in dertig jaar, dat houdt niet over. Telkens doemt een obstakel op dat overwonnen moet worden. Ook deze keer weer. “Eigenlijk had dit album direct na het vorige – Pull Up uit 2018 – moeten verschijnen. Maar goed, corona hè. Vlak voor die tijd hadden we een deel van de plaat opgenomen op Vlieland. We waren amper terug op het vaste land of de pleuris brak uit. Lockdowns en een theatertour die geannuleerd moest worden. Bovendien leed mijn moeder aan Alzheimer. Uiteindelijk is ze in de covidperiode overleden.”
Die ervaringen leverden voldoende stof op voor een aantal nieuwe liedjes. “Het was een rare tijd. Je zat opgesloten en kon nergens heen. Het was een soort grote vakantie, The Great Vacation. Dat mag je cynisch opvatten, ja. Thuis knutselden we aan nummers die we vervolgens naar elkaar mailden. Een riff, een beat, een refrein. Heel afstandelijk allemaal.” Met ‘we’ bedoelt De Greeuw vooral gitarist Robin Berlijn (ooit spelend bij Moke, Kane en Ellen ten Damme). Sinds een jaar of zes maakt hij deel uit van Johan en is hij een belangrijke sparringpartner geworden.
Terwijl de teksten op de vorige albums beschouwend van aard zijn, laat De Greeuw zich op The Great Vacation van zijn meest persoonlijke kant zien. “Ik zing meer dan ooit over mezelf en ben daarin heel eerlijk. Undone gaat over Alzheimer en in A Thought bevat dreiging en emotie. Het zijn twee nummers op de plaat die ik goed gelukt vind. Nee, trots is een te groot woord.”
Vanzelfsprekend is De Greeuw tevreden over het hele album. Voor hem ademt het de sfeer van die onaangename periode. “Ik ben er zeker van dat als ik dit over een jaar of tien terug hoor, ik onmiddellijk het gevoel van toen zal herkennen. Hoezo, grote vakantie? Maar luister, het is geen deprimerend album geworden”, klinkt het beslist. Om er direct aan toe te voegen: “Al gaat het wel over verdrietige dingen.”
Uitgerekend De Greeuw is gevoelig voor tegenslagen. Tijdens zijn Johan-jaren belandde hij meer dan eens in een diepe depressie, die vervolgens de voortgang van de band frustreerde. Geplande releases van albums moesten worden uitgesteld, bandleden haakten af. In 2009 werd de band zelfs geheel opgeheven.
“Ik ben vatbaar voor extreme neerslachtigheid. Alles wat op je afkomt is dan zwart, je kunt niet meer relativeren. Je glijdt er langzaam in. Wat vervelend is: je omgeving heeft het eerder door dan jijzelf. Tegenwoordig kan ik er beter mee omgaan en voel het eerder aankomen. Ook gebruik ik medicatie, dat helpt enorm. Het heeft ervoor gezorgd dat het na het overlijden van mijn moeder niet weer fout ging.”
Jacob de Greeuw heeft in al die jaren een hoop tijd ‘verkloot’. “Ik ben nu 54, een man van middelbare leeftijd. En eerlijk gezegd heb ik niet uit mijn leven gehaald wat er in zat. Daarom begin ik haast te krijgen. De tijd van rustig aan klooien is voorbij. We hebben een steengoede band waar nog veel meer uit te halen valt. Maar dan moet het nu wel gebeuren.”
Johan is te zien: Doornroosje Nijmegen 30/3, Dauwpop Hellendoorn 1/6, Huntenpop Silvolde 17/8, Luxor Live Arnhem 15/11, Metropool Hengelo 16/11.