Toegegeven, de bandnaam oogt nogal omslachtig. Niet minder dan zeven woorden heeft de formatie uit Belfast nodig om hun lading te dekken. Maar het gaat dan ook om een waanzinnige lading. Want al maak je de naam twee keer zo lang, dan nog kom je tekort om het buitengewone geluid van And So I Watch You From Afar (ASIWYFA) te omschrijven. Er is geen band die de zintuigen zo door elkaar schudt.
Probeer maar eens een noemer te vinden, waar je deze band zou kunnen onderbrengen. Onmogelijke opgave. Flarden stonerrock komen voorbij, evenals blues, jazz, Keltische folk, progressieve rock, postrock – ASIWYFA is gewoon een genre op zich. Een volgepakt Burgerweeshuis wordt overspoeld door een staalharde mixtuur van gitaar- en elektronicaklanken. Het bizar hoge tempo van Rory Friers’ en Niall Kennedy’s hypnotiserende gitaarduels is zelfs zenuwslopend.
Met twee tracks van het kersverse album Heirs schiet het viertal uit de startblokken. Run Home en Wasp creëren een universum waar vernieuwing en technisch vernuft de standaard bepalen. De stadionzang van het kwartet moet daarin maar even voor lief worden genomen. Want hoewel ASIWYFA een instrumentaal gezelschap is, kan het in een enkel geval de verleiding niet weerstaan om hun wonderlijke muziek aan te vullen met Coldplay-achtige ‘Ohoohoo’ koren.
Maar daar staat zoveel tegenover. Zoals het met een tropisch ritme ingezet Gang (Starting Never Stopping), dat halverwege omslaat in een monsterlijke Jimi Hendrix-riff. Of de meesterlijke metalmuur Set Guitars To Kill, die langzaam afbrokkelt en overgaat in een zacht glooiend psychedelisch landschap. En wat te denken van de heroïsche eindspurt Tryer, You? Bloedstollend zo’n avontuur in een duizeligmakend labyrint van constant veranderende sferen, tempo’s en stijlen.
Gezien: Burgerweeshuis Deventer 9/5
Nog te zien: Paradiso Amsterdam 1/6