Bloednerveus is hij. Niet alleen omdat ie lang niet heeft opgetreden, maar ook omdat hij de enige hiphopact is op het indiepopfestival Grasnapolsky. En dan weet je maar nooit hoe dat valt. Maar Fresku blijkt de vitamine-injectie die het tot dan toe kwakkelende evenement goed kan gebruiken. Het zijn geen heldendaden die de Eindhovense rapper verricht, maar succestracks als Lintworm, Status en Twijfel brengen wel reuring in de tent. Overigens mag Fresku best stemkunstenaar en beatboxer Maask bedanken. Zijn hilarische voorwerk maakt het festival eindelijk een beetje wakker.
Voor de tweede keer is het van oorsprong Utrechtse festival neergestreken in de monumentale betonkolos van Radio Kootwijk. Een heel weekend lang vinden ruim veertig optredens onderdak in de onverzettelijke kathedraal op de Veluwe. Roosbeef, Alamo Race Track en Janne Schra zijn de wat bekendere namen in een programma dat niet overloopt van kwaliteit. En energie.
De zaterdagmiddag bijvoorbeeld is niet om door te komen. Saaier dan het Belgische Love Like Birds kun je amper verzinnen. Maar ook Dotlights, een eenmansproject in opbouw uit Hengelo, en de zwaar tegenvallende Amerikaanse troubadour Stephen Steinbrink laten de aandacht al snel afdwalen naar de licht besneeuwde heidevelden rondom het statige zendgebouw. Dramatisch is het iele, los zandgeluid van het Deense vijftal October Dance. De waterige discodiarree loopt langs de benen zo het afvoerputje in.
Tot in de avond heeft het publiek zich nauwelijks laten horen. De applausjes zijn beleefd, maar van beleving is geen sprake. Dat verandert naarmate de tijd verstrijkt. Alsof het hunkert naar vertier, inhaleert het de digitale beats van Maask en Fresku en haast het zich vervolgens naar de geïsoleerd gelegen Paardenschuur. Na de one-man-trash-band Robbing Banks zet het Amsterdamse orgelsleazeduo zZz die houten keet vakkundig in de hens. Hèhè.
Gezien: 6, 7 en 8/2 Radio Kootwijk