Groningen – In een afgeladen Oosterpoort is zaterdagavond de Popprijs uitgereikt aan The Common Linnets. Het afgemeten juryrapport meldt: “De Nederlandse pop, rock, hiphop en dance floreerde ook dit jaar weer, maar er was één naam die er uit sprong. Een naam die een jaar geleden nog bij niemand bekend was.” De Popprijs 2014 gaat naar een duo dat eigenlijk niet meer bestaat.
De laatste zin van het rapport blijkt de nekslag voor de andere gegadigden voor de prestigieuze prijs. Succesvolle rappers als Typhoon of Mr. Probz vallen buiten de boot en zelfs het hoog favoriete Kensington moet genoegen nemen met een plaats in de wachtkamer. Want dat de Utrechtse band een toekomstige winnaar is, staat buiten kijf.
Nee, het bronzen beeldje van Theo Mackaay en de cheque van tienduizend euro gaan naar een incompleet duo. Zeker, The Common Linnets heeft een doorstart gemaakt, maar het succes is enkel en alleen toe te schrijven aan de broeierige synergie tussen Ilse DeLange en Waylon. Zij waren verantwoordelijk voor die onverwachte tweede plek op het Songfestival; zij produceerden het album Calm After The Storm. Maar goed, het verhaal van de breuk is bekend en wellicht daarom voelt de toekenning van de Popprijs ongemakkelijk.
Ilse DeLange laat zich echter de traditionele bierstortbuien die losbarsten na de bekendmaking goed smaken. Terwijl haar band de luwte van het podium kiest, stapt de zangeres moedig naar voren en daagt het biergooiende publiek uit. Het lijkt erop, dat ze het zo ook het liefst heeft. Alleen aan het front met aandacht die je niet hoeft te delen. Hoe dan ook, ze gaat een stuk sportiever om met het gooi- en smijtwerk dan presentator Giel Beelen. De geïrriteerde dj spreekt over een gebrek aan respect, wat hem een stevig boe-geroep oplevert.
Zo komt er een tumultueus eind aan Eurosonic Noorderslag, dat verder die avond een mix van gevestigde namen en aanstormend talent presenteert. Dotan, Typhoon, Jett Rebel en de gekunstelde combinatie Guus Meeuwis en New Cool Collective zuigen beurtelings de Grote Zaal vol. Maar de spannende bandjes zijn te vinden in grote en kleine bijzaaltjes. De eighties pop van het piepjonge Yuko Yuko valt op, net als de heerlijke psychedelische trip van de rockband PAUW. En in de stampvolle Kleine Zaal laat de eigenzinnige zangeres Kovacs er geen twijfel over bestaan, dat in haar een toekomstige Popprijswinnares schuilt.