Met een soepel swingend Alright, Okay, You Win neemt Jools Holland afscheid van Raalte. Het is ver na middernacht en aan een lange, warme pinksterdag is een eind gekomen. De presentator van het vermaarde BBC programma Later… with Jools Holland heeft de grenzen van het bluesfestival weer verder opgerekt. Met zijn Rhythm & Blues Orchestra laat Holland een bomvolle tent de zwoele nacht tegemoet swingen. Een bluesfestival zei u?
Dat is het leuke van Ribs & Blues: het is niet strikt in de leer. Daar waar het kan, krijgen wijdvertakte uitlopers van de blues de ruimte. Zolang ze maar borg staan voor kwaliteit. En met Jools Holland en zijn twintig koppen tellende orkest is die gegarandeerd. Opwindende boogiewoogie is de basis waarmee de bandleider/pianist de kolossale tent op de Domineeskamp te lijf gaat. Sommige stukken zijn instrumentaal, andere zoals I Love My Love worden door Jools gezongen met zijn herkenbare, snerende stem. Blind vertrouwen op zijn vocale capaciteiten doet ie niet. Maar liefst vijf vocalisten reizen met hem mee. Eén ervan verbaast vriend en vijand.
De bekendste is voormalig Spice Girl Melanie C die haar eigen hit Never Be The Same Again en covers van Nina Simone en Stevie Wonder verrassend krachtig de wereld in toetert. De soulvolste bijdrage komt van de imposante Ruby Turner. Haar meeslepende gospel Peace In The Valley laat ‘Ribs’ wervelen als een kerkdienst in Harlem.
Maar de meeste opzien baart Marc Almond, ooit de helft van het synthesizerduo Soft Cell. Een heerlijk achterover leunend Say Hello, Wave Goodbye maakt van het orkest de eenheid die het tot dan toe niet is. Elf blazers tetteren eensgezind het bloedstollend mooie refrein naar stratosferische hoogten, terwijl Almond per seconde groeit als bevlogen entertainer. Ook weet hij raad met Marvin Gaye’s This Love Starved The Heart Of Mine (Is Killing Me) en uiteraard met Tainted Love, zijn grootste hit uit ’81. Nu in bigband uitvoering. Prachtig.
Gezien: Ribs & Blues Raalte 8/6