Loading...
Recensies

Metal verbroedert Israëli’s en Palestijnen

Orphaned Land - foto Bert Treep
Orphaned Land – foto Bert Treep

★★★✰✰

Dat was een pittige package-deal die de Gigant had binnengehaald, afgelopen zaterdagavond. Hoofd-act Orphaned Land had maar liefst drie supports als voorafje laten opdienen. De Franse bulldozers The Mars Chronicles en Klone bedolven, zoals verwacht, hun toehoorders onder een metersdikke geluidsmuur, maar de aandacht ging vooral uit naar de confrontatie tussen de Palestijnse metalband Khalas en de Israëlische evenknie Orphaned Land.

Van een confrontatie was echter geen sprake. Sterker, waar de twee volkeren elkaar in hun eigen regio al decennia lang naar de keel vliegen, daar openbaarde zich in Apeldoorn een opmerkelijke kameraadschap tussen de bandleden. Complimentjes vlogen over en weer, handkussen werden toegeworpen en als klap op de vuurpijl zong de Israëlische zanger Kobi Farhi het nummer Brother met een Arafat-sjaal om de schouders.

Orphaned Land werpt zich al meer dan twintig jaar op als gladstrijker van politieke en religieuze oneffenheden. De band werd al eens door fans voorgedragen voor de Nobelprijs voor de Vrede en ook het nieuwe album All Is One is een toonbeeld van goede bedoelingen. Met de Davidster, Halve Maan en het kruis verweven tot één symbool, predikt het een pan-religieus evangelie, waarin politieke statements zorgvuldig worden gemeden.

Opmerkelijk was dat zowel Khalas als Orphaned Land oosterse en Arabische stijlelementen gebruikte in de muziek. In combinatie met hakkende metalgitaren leverde dat een vurig brouwsel op. Een lied als Badek Zaafi van Khalas groeide met zijn rinkelende belletjes, Arabische fluit en agressieve gitaarriffs uit tot het toppunt van grensverleggende rockmuziek. Helemaal toen zanger Mahmoud Shalabi daar nog eens zijn mondharmonicaspel overheen spuugde.

In ontwikkeling was Orphaned Land zijn soortgenoten ver vooruit. Niet dat dit altijd in hun voordeel uitpakte. Soms klonk de band net iets te gelikt voor het metalgenre, soms werden de liedjes te volgepropt met voorgeprogrammeerde koren en orkesten. Het was allemaal iets te veel van het goede.

Gezien: Gigant Apeldoorn 9/11.

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *