Zonder het productiehuis Oost Nederland (ON) zou de wereld verstoken zijn gebleven van Kyteman’s Hiphop Orkest. Bestond er geen exotische Arabicana van No Blues. Was er geen breakdance op klassieke muziek. Spannende, popgerelateerde cultuurproducties, dat is waar het in Deventer gevestigde productiehuis al zo’n zeven jaar de poppodia mee weten te verrassen. En inderdaad, zonder de hulp van ON had trompettist Colin Benders zijn ambitieuze hiphopproject wel op zijn buik kunnen schrijven. Inmiddels zijn de activiteiten van het alom bejubelde orkest op een wat lager pitje komen te staan, maar het ondernemende productiehuis heeft alweer twee andere, roodgloeiende ijzers in het vuur klaar liggen.
Lilian Hak en The Q4 zijn de jongste loten aan de boom die ON heet. Samen met de artiesten heeft het productieteam gesleuteld aan de concepten, die inmiddels hun beslag hebben gevonden op plaat en podium. De resultaten waren onlangs te horen en te zien op diverse podia en festivals. In oktober mag het Burgerweeshuis deze opvallende acts op haar podium verwelkomen.
Allereerst is er het album Old Powder, New Guns van Lilian Hak. De buitenkant van de cd is al een krachtig statement. De zwart-wit foto toont Hak met een torenhoog kapsel en een koele blik. Met mij valt niet te spotten, lijken de ogen te zeggen. Toch klinkt de schijf van binnen warm en melancholiek. Filmmuziek uit de jaren veertig en vijftig, dat is de weldadige inspiratiebron voor haar pasgeboren muzikale kindje. Voor degenen die Hak al een tijdje volgen, komt dit als een verrassing. Tot voor kort heeft de Utrechtse zangeres zich namelijk vooral bezig gehouden met elektronische muziek, waarin de samenwerking met de rabiate techno-punker T.Raumschmiere als voorlopig hoogtepunt geldt.
Met Old Powder, New Guns keert Lilian Hak terug naar de hoogtijdagen van de Amerikaanse filmorkesten. Ze stoeit met samples van violen en bigbands en creëert haar eigen Hollywood-soundtrack. Op die symfonische basis balanceert ze op vocale wijze tussen de gepassioneerde uithalen van Shirley Bassey en de jazzy ondertoon van Peggy Lee. Met een beetje fantasie valt er een parallel te trekken naar de glamoureuze ballroomjazz van Caro Emerald. Een nummer als My Only Friend zou zomaar op Emeralds succesplaat Deleted Scenes From The Cutting Room Floor kunnen staan.
Ook The Q4 put uit het enorme reservoir van bestaande muziekfragmenten. De twintigers Sense, Arts The Beatdoctor en STW bouwen hun muziek op uit geluiden die ze van oude platen hebben geplukt. Net als bij Kyteman speelt hiphop een cruciale rol in de muziek van The Q4. De klinische aanpak van de drie producers, die hun bandnaam ontlenen aan een voorloper van het surround geluidssysteem, krijgt op het podium door de toevoeging van rappers en strijkers een andere dimensie. Zij maken The Q4 tot een organische live-act. Lowlands en het hippe Waddeneiland festival Into The Great Wide Open hebben kortgeleden al kennis gemaakt met uitbundige uitvoeringen van de onorthodoxe songs van het debuutalbum Sound Surroundings.
Wat Lilian Hak en The Q4 bindt, is het scheppen van een nieuw geluid op basis van oud materiaal. Dat gebeurt al langer, maar de vertaling naar het podium is minder gebruikelijk. Want op die plek pakken zowel Hak als The Q4 groots uit. Strijkers, blazers, een roedel rappers – het kan allemaal niet op. De hand van het productiehuis Oost Nederland is daarin onmiskenbaar aanwezig. Bovendien wordt zo de gapende leemte die Kyteman achterliet, alweer razendsnel opgevuld.
Ook interessant deze maand:
|