Gek eigenlijk, voor Tim Knol is zijn derde plaat Soldier On een totaal andere dan de twee die daaraan vooraf gingen. Voor de luisteraar niet. De melodieuze liedjes van het nieuwe product liggen in het verlengde van het album Days uit ’11 en het titelloze debuut van het jaar ervoor. Zachtaardige popliedjes in een bedding van rustgevende Americana en ongevaarlijke Beatlesque jaren zestig muziek. Die herkenbare, rode draad is in Knols trilogie duidelijk waarneembaar.
Toch is de beleving van de 24-jarige muzikant uit Noord-Holland wel te verklaren. De weg naar Soldier On verloopt namelijk minder voorspoedig dan gedacht. Oorzaak: zijn vaste maatje Matthijs van Duijvenbode vertrekt naar de band van rijzende ster Douwe Bob. Knol is in aanloop naar de nieuwe plaat plotseling teruggeworpen op zichzelf. Bovendien dient zich een nieuwe hobby aan: fotograferen. Een hobby, die prompt een opdracht oplevert. Voor het album Seek & Sigh van de singer/songwriter-twins Tangerine schiet Tim Knol de hoesfoto.
Fotografie is echter een bijzaak, want muziek blijft de ware passie van de getalenteerde liedjesknutselaar. Zijn geboorteplaats Hoorn speelt daarin een niet onbelangrijke rol. De platenkast van pa Knol – gevuld met knetterend vinyl van Bob Dylan, Neil Young, Gram Parsons en John Hiatt – is een bron van inspiratie, maar ook de destijds in die stad zetelende indiepopband Johan. Als tiener speelt hij samen met het muzikale geweten van die band Jacob de Greeuw en hun drummer Jeroen Kleijn. Maar vooral met Johan-toetsenist Matthijs van Duijvenbode ontstaat een bijzondere band. De twee blijken een ijzersterk schrijversduo.
Een Amsterdamse connectie ontstaat als Tim Knol in contact komt met Anne Soldaat, voormalig Daryll-Ann gitarist. Ook die band echoot na in de muziek van Knol. Johan en Daryll-Ann zijn rond de millenniumwisseling de paradepaardjes van het kleine, maar invloedrijke Excelsior-label. Er is dan ook niemand die vreemd opkijkt als de jongeling met zijn belegen muzieksmaak onderdak vindt in deze artiestenstal. Bijkomend voordeel van het Excelsior-plakkertje is, dat de deuren van De Wereld Draait Door-studio vorstelijk openzwaaien en de Volkskrant bij voorbaat een goede recensie plaatst. En dat is natuurlijk mooi meegenomen.
Zo wordt in 2010 de zanger met de bolle wangen gelanceerd als de verlosser van de singer/songwriterpop. Even zingt zelfs de bijnaam ‘Dylan der Lage Landen’ rond. Na twee hectische jaren is de koek even op en last Tim Knol een sabbatical in. Met alle gevolgen van dien.
Maar die derde plaat ligt er dan toch. Gemaakt zonder de hulp van schrijfpartner/manager/producer Van Duijvenbode. Dit keer heeft Tim Knol alles zelf moeten doen. Nou ja, bijna alles. Anne Soldaat tekent nog steeds voor de gitaarpartijen en de ook uit Hoorn afkomstige Eric Lensink is verantwoordelijk voor het toetsenwerk. Verrassend is de optimistische toon waarmee het album opent. Het titelnummer Soldier On en aansluitende Motion Of Life laten luchtig gestemde koortjes horen, terwijl Knol al zingend meedeelt dat ie zijn grenzen gaat verleggen. Dat valt best mee. Soldier On is een integere en acceptabele plaat geworden zonder echte uitschieters. En dat past dan weer bij het wat lijzige imago van Tim Knol.
Tim Knol is te zien: Burgerweeshuis Deventer 7/12, Stille Nacht Festival Underground Lelystad 14/12. In 2014 volgt een theatertour.
Ook interessant
|