Noem de naam Ike Turner en als vanzelfsprekend komt die van zijn voormalige wederhelft er achteraan. Ike & Tina Turner: het legendarische duo dat de rockwereld op de grondvesten deed schudden. En, zoals later bleek, er een niet minder smeuïg huwelijk op nahield.
Juist nu Tina haar pruik aan de wilgen heeft gehangen, stapt Ike voorzichtig uit de schaduw van zijn exhibitionistische ex. Sinds een jaar of zes maakt de thans 75-jarige veteraan weer platen en treedt hij regelmatig op. Op North Sea Jazz 2004 en Night of the Proms 2006 was hij een van de hoofdgasten, aanstaande zaterdag staat hij op het Hellendoornse poppodium de Lantaarn.
De scabreuze scènes over Ike en Tina, zoals die te zien waren in de gedramatiseerde film What’s Love Got to Do With It, overschaduwden lange tijd de prominente rol die Ike Turner in de rockhistorie heeft gespeeld. Hem wordt toegeschreven met Rocket 88 de allereerste rock ‘n’ roll-plaat te hebben gemaakt (1951). Iconen als Elvis Presley, Jimi Hendrix, Janis Joplin leerden bij Turner de kneepjes van het vak. Maar zo langzamerhand begint het tij te keren. De beelden uit Tina’s film beginnen te vervagen en de man die de diepste dalen heeft doorstaan krijgt de waardering die hij verdient. Risin’ With The Blues, het album dat hij vorig jaar opnam, werd onlangs bekroond met de prestigieuze Grammy Award.
‘Oh man, ik was in shock toen ik het nieuws hoorde’, vertelt Turner. Zijn stem klinkt zwaar en doorleefd. Het uitputtende cocaïnegebruik heeft zijn sporen nagelaten. ‘Weet je, ik heb een hekel aan het houden van speeches en ik had geen idee wat ik tijdens de uitreiking van de Grammy’s moest zeggen’. Het tekent de persoon, die altijd de voorkeur gaf aan een plek op de achtergrond.
Risin’ With The Blues gaat weliswaar terug naar de roots van Ike Turner, toch blijft de pionier zijn grenzen verleggen. ‘Mijn volgende plaat wordt een hiphop-album. Ik heb de muziek al klaar en ga Snoop Dogg vragen om de raps te doen’, verklapt de nestor. Hij is een graag geziene gast bij zijn jonge collega’s. The Black Keys, het garageduo uit Ohio dook met hem de studio in en de Gorillaz nodigden Turner uit mee te doen tijdens een van hun liveoptredens.
Maar minstens zo intrigerend zijn Ike’s teksten. Gimme Back My Whig, Jesus Loves Me en Eighteen Long Years zijn regelrechte verwijzingen naar de vrouw waar hij tegen wil en dank aan verbonden blijft. ‘Nee, ik wil daar niet over praten’, zegt Turner eerst. Hij wil het liever hebben over de toekomst. Of toch, een paar woorden dan. ‘Natuurlijk gaan die liedjes over Tina. Ze heeft me slecht behandeld. Achttien jaar lang heb ik al mijn energie in haar gestoken en als dank heeft ze me aan de kant gezet. Maar er komt binnenkort een film over mij, waarin ik mijn verhaal zal doen. De Ike Turner in Tina’s film, dat ben ik niet’. Om eraan toe te voegen: ‘Ach, als ik destijds niet zo’n podiumvrees had gekend, was er nooit een Tina Turner geweest. Maar nu ben ik al mijn angsten kwijt’.