Loading...
Interviews

Status Quo is onverwoestbaar

Foto Hans W. Rock

Al 56 jaar is Francis Rossi het gezicht van de Engelse rockband Status Quo. Aan stoppen denkt hij nog lang niet. Zelfs de dood van bandmaat Rick Parfitt heeft hem niet op andere ideeën gebracht.

Het voortbestaan van Status Quo heeft meer dan eens aan een zijden draadje gehangen. De zwakke gezondheid van gitarist Rick Parfitt en zijn uiteindelijke overlijden leken het eind van de band te betekenen. ‘The Quo’ had daarvoor al aangekondigd te zullen stoppen met elektrische optredens. Na de Last of The Electrics Tour zou alleen nog akoestisch worden gespeeld. En uitgerekend die tournee moest in december worden afgeblazen vanwege een longinfectie bij Rossi. Ook dat nog.

“Het gaat nu weer goed met me, maar man, wat was ik ziek.” De frontman van Status Quo heeft het zich gemakkelijk gemaakt in zijn Londense woning en heeft een uur uitgetrokken voor een gesprek ‘met Holland’. “Jullie hebben een geweldig land. Ik heb serieus overwogen om er te komen wonen. In Hilversum bijvoorbeeld. Dat vlakke landschap vind ik uniek. Heerlijk om doorheen te fietsen. Maar wat vroeg je ook alweer?”

Over zijn ziekte dus, enkele maanden geleden. “We zouden een show doen in Berlijn en in de loop van de dag voelde ik me steeds beroerder. Tegen de avond ging het gewoon niet meer. We hebben de rest van de tour moeten afzeggen. Dat was vreselijk. Maar ik ben op een leeftijd gekomen waarop…”, nu met een gespeeld oud, bibberig stemmetje, “je het wat voorzichtiger aan moet doen.”

De joviale Francis Rossi – eind deze maand wordt hij 69 – is dit voorjaar weer helemaal opgeknapt en klaar voor een nieuwe serie optredens. Elektrisch en wel. Status Quo lijkt niet stuk te krijgen.
“Tegen degenen die het me kwalijk nemen dat ik doorga met Status Quo, zeg ik sorry. Maar de dood van Rick en de gebeurtenissen van de afgelopen maanden hebben me bewust gemaakt van mijn eigen sterfelijkheid. Ik dacht zelf ook even dat het gebeurd was met Quo, maar het loopt dus anders.”

Sinds ’65 waren Rossi en Parfitt het rockende gitaartandem van Status Quo, de band die Rossi drie jaar daarvoor had opgericht. Quo oogstte succes met de psychedelische hits Pictures Of Matchstick Men en Ice In The Sun, om in de jaren zeventig toe te slaan met stampende rechttoe rechtaan-rockers als Down Down, Roll Over Lay Down en Whatever You Want. De onverwoestbare Quo-sound hield meer dan vier decennia moeiteloos stand.

De bezetting van de band onderging diverse wisselingen, maar Rossi en Parfitt bleven ruim vijftig jaar een onafscheidelijk duo. Tot de fatale mededeling vlak voor kerst 2016. “In de stoel waarin ik nu zit hoorde ik het trieste nieuws”, vertelt Rossi. “Het was onze manager die me belde en zei: Rick is overleden. Dat was een klap. We wisten dat zijn gezondheid niet optimaal was. Rick had diverse hartaanvallen overleefd en een strijd tegen kanker gewonnen. Maar een val en de infectie die hij daarbij had opgelopen was hem noodlottig geworden. Absurd gewoon.”

Het eind van Status Quo leek een formaliteit. “We leefden in een wirwar van emoties. Stoppen of doorgaan? Niemand wist het antwoord. Maar in mijn achterhoofd hoorde ik de stem van Rick. En zijn gegrinnik. Samen deelden we hetzelfde gevoel voor humor. Zwarte humor. We hadden vaak lol over de vraag wie van ons het eerste dood zou gaan.”

“We zagen een keer de Ierse gitarist Richie Malone spelen. Rick zei: ‘Die gast is goed man. Als ik dood ga, neem je hem toch in de band? En dan zetten we voor jou een stand-in in de plaats, kun jij ook lekker thuis blijven.’ Dat was lachen. Het bizarre is dat Richie nu inderdaad de partijen van Rick speelt in The Quo.”

“De twijfel is nu weg. Het is goed zo. Richie is Rick niet, maar hij voegt wel nieuwe energie toe aan de band. De eerste shows waren raar zonder Rick, maar de fans reageerden positief. Ze keken eerst naar Richie en dan naar mij. De duimen gingen omhoog. Dit zit goed, dacht ik toen.”

Foto G. Photography

Volgend jaar wordt Rossi 70. Maar niets is zo betrekkelijk als leeftijd, zegt hij. “In de jaren zeventig traden we een keer op voor een zaal met tieners. De knaapjes noemden ons toen al ouwe lullen. Ik was 27 jaar! Ha, wat zullen ze nu van me denken? Ach, het is allemaal zo relatief. Ik weet nog dat ik veertig werd. Verschrikkelijk vond ik dat. Nu zou ik het dolgraag weer willen zijn. Ik bedoel maar…”

En zo maakt Rossi zich op voor een nieuwe Europese tournee met Status Quo. Uiteraard start de trip in Nederland. In Raalte nog wel. “Natuurlijk is het ook een kwestie van geld verdienen. Ik moet in mijn levensonderhoud voorzien. Van al die bakken met geld die we in het verleden hebben verdiend is weinig over. Wat dacht je van al die scheidingen? De drugs en alcohol die we verzwolgen. De vliegtuigen die we hadden. Geloof me, de showbizz is een fantasiewereld.”

“Meer dan ooit geniet ik van het toeren door Europa. De tourbus is dan mijn thuis. Ik heb alles bij de hand: mijn gitaren, mijn kleren, mijn bed. ’s Ochtends ga ik naast de chauffeur zitten en kijk met hem mee over de uitgestrekte wegen. Dat is geweldig, op weg naar de volgende show. Begrijp me goed, thuis bij m’n vrouw is het ook prima. Maar er gaat niets boven onderweg zijn en spelen. Snap je?”

Status Quo speelt op de openingsavond van Ribs & Blues, zaterdag 19 mei in Raalte.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *