Bedenkingen over programmering lijken terecht
Biddinghuizen – Zo tegen de avond pakken donkere wolken zich samen boven Lowlands. De temperatuur zakt een aantal graden en de wind voelt ineens kil aan. Toch blijft het wonderwel droog. Ondanks alle dreigende berichten van de weervoorspellers blijven de aangekondigde stortregens en de daaruit volgende modderpoelen achterwege. Voorlopig althans. En zo start het belangrijke popfestival in de polder zoals we gewend zijn: gemoedelijk en met een aangenaam zonnetje.
De voorverkoop van het populaire festival verliep dit voorjaar stroever dan voorheen. Het duurde maanden voordat het bordje uitverkocht op de poort mocht worden gehangen. En toen dat eindelijk zover was, probeerden velen weer van hun kaartje af te komen. Reden: de programmering viel wat tegen. Maar ook die alarmerende weersberichten werkten natuurlijk niet mee. De eerste festivaldag leert dat het voorspellen van het weer toch een vak apart is, maar ook dat de bedenkingen over de line-up van de 22e Lowlands-editie terecht zijn. Tot in de avond blijft het een beetje rondstruinen langs de podia. Lowlands heeft geen echte must-see openingsact in huis.
Dwalend over het festivalterrein valt de gigantische drukte op. De paden zijn overvol, maar ook in de diverse tenten is het dringen geblazen. Het lijkt of er beduidend meer dan het maximum aantal van 55.000 bezoekers binnen is. Maar ondanks de wachtrijen en opstoppingen is de stemming ontspannen onder de Lowlanders. Die relaxte atmosfeer is het handelsmerk van het polderpopdorp geworden.
De houding van de Lowlandbevolking is zelfs zó tolerant, dat zelfs de weinig verrassende middagacts voor zoete koek worden aangenomen. Kaiser Chiefs, Triggerfinger, Tangerine: ze zijn op alle dorpsfeesten al te gast geweest. En toch staan de tenten hier vol. Het is grappig om te zien hoe de Kaiser Chiefs uit Leeds elk risico proberen te ontlopen door met het oude succes Everyday I Love You Less And Less uit de startblokken te schieten. Even een festivalsfeertje forceren, heet dat. Iets wat maar gedeeltelijk lukt.
Maar goed, in de avond dienen zich voorzichtig de eerste noviteiten aan. De moeite waard is Atomic Bomb!, een eerbetoon aan de Nigeriaanse muzikant William Onyeabor. Met leden van LCD Soundsystem, Hot Chip en The Rapture bezweert de dansbare mix van Afrikaanse muziek en elektronica een uitbundige Bravotent. Tegenvallend is dan weer Temples. De zoveelste neo-psychedelische band, dit keer uit het Engeles Kettering, maakt minder indruk dan op de debuutplaat Sun Structures. De hypnose blijft uit en het komt allemaal wat plichtmatig over. Maar spektakel is er van de nieuwe soulster Janelle Monáe. Samen met haar flink uit de kluiten gewassen band profileert ze zich als de meest opwindende act van de dag.