Het moet voor Justin Hayward een bijzonder moment zijn als hij het podium van de bomvolle grote zaal van TivoliVredenburg op stapt. Het is niet alleen zijn eerste optreden op Europese bodem dit jaar; een dag later wordt de voormalige Moody Blues-zanger 79. Enkele dagen daarvoor is ook nog eens zijn Moody-maatje John Lodge overleden. Met het verscheiden van de bassist is Hayward nu de ‘last man standing’ van de meest succesvolle Moody Blues bezetting. En ook dat geeft dit optreden een extra tintje.
Niet dat Hayward lang stilstaat bij dit gegeven. Ja, na de eerste drie Moody Blues-songs Driftwood, Lovely To See You en het magistrale Tuesday Afternoon, memoreert hij de ‘Moodies’. Zij hebben voor een groot deel zijn (muzikale) leven bepaald. Hij noemt ze dan ook bij naam: John Lodge, Graeme Edge, Mike Pinder, Ray Thomas. Allen inmiddels overleden. Toch is zijn toon nuchter – ‘that’s life’ – om vervolgens naadloos over te stappen op het voorstellen van zijn huidige vierkoppige band.
Het past allemaal bij de kreukvrije reputatie van de zanger/gitarist. Justin Hayward heeft altijd de aura van ideale schoonzoon om zich heen gehad. De keurige jongen die van die mooie liedjes kan schrijven en ver uit de buurt lijkt te blijven van seks, drugs en rock ’n roll. Nou ja, vooruit, een beetje rock ’n roll zal hij wel in zijn donder hebben, toch?
Daar is echter in Utrecht weinig van te merken. De liedkeuze en de uitvoering ervan halen vooral de zijdezachte kant van The Moody Blues en zijn solowerk naar boven. In een semi-akoestische setting krijgen songs als You And Me en The Story in Your Eyes – beide gespeeld op Haywards favoriete gitaar, de Gibson ES-335 – een met zalvende synths gepolijste behandeling. Ze worden doodleuk naast songs uit de mindere periode van The Moody Blues geplaatst. Want Hope And Pray en Your Wildest Dreams kun je moeilijk tot het neusje van de zalm uit het Moodies-oeuvre rekenen.
Maar laten we niet te veel zout op de slakken leggen. Justin Hayward heeft wereldmelodieën geschreven. Nights In White Satin, hoe zoet ook, is een compositorische topprestatie, evenals Question en andere songs. Liedjes die bovendien The Moody Blues tot de blauwdruk van de progrock hebben gemaakt. En als je op je 79e nog steeds zo loepzuiver kunt zingen, de snaren zo vingervlug weet te beroeren en de zaal daarmee tot een euforisch slotapplaus brengt, dan verdien je respect. Zo simpel is dat.
Gezien: Justin Hayward, TivoliVredenburg 13 oktober 2025. Nog te zien: Muziekgebouw Eindhoven 15/10.