Loading...
Recensies

Albumrecensie Oslo Tapes – Låst Comet

★★★★★(5/5)

Automatisch gaan de wenkbrauwen in een fronsende, bedenkelijke stand als het om rock uit Italië gaat. Italië, dat is toch het land van Eros Ramazzotti en Zucchero? Beetje flauw inderdaad, zeker als je bedenkt dat Italiaanse rockers wel degelijk een bijdrage hebben geleverd aan met name de progrock. En die gaat verder dan de rechttoe rechtaan poprock van Måneskin.

Maar de argwaan blijft. Misschien daarom heeft Marco Campitelli, geboren in een gehucht aan de Adriatische kust, zijn band Oslo Tapes genoemd. Even om zijn gehoor op het verkeerde been te zetten. Toch moeten alle vooroordelen subiet opzij worden geschoven als je het nieuwe album van Oslo Tapes, getiteld Låst Comet, door de speakers laat razen. Wat is dit een fantastische en vooral verrassende plaat geworden.

Låst Comet is het vijfde album van Oslo Tapes, dat min of meer een soloproject van Marco Campitelli is. Hij heeft zich echter omringd door een keur aan (Noorse!) muzikanten. Multi-instrumentalisten Emil Nikolaisen en Emilie Lium Vordal hebben hun medewerking verleend, alsook voormalig Motorpsycho-slagwerker Håkon Gebhardt. Tel daarbij de productie, mastering en mixing van Amaury Cambuzat en James Aparicio (gewerkt met onder meer Depeche Mode, Mogwai en Spiritualized) bij op, en de contouren van een onvoorzien meesterwerk tekenen zich nadrukkelijk af.

De tien tracks vormen een watertandende collage waarin sferen, ritmes en sounds continu variëren. Ieder nummer maakt nieuwsgierig naar het volgende. Campitelli schuwt het avontuur en het experiment niet, maar weet ook razendknap de samenhang te bewaren. Inhuman Witch opent het bal in een appetijtelijk tegendraads ritme, gevolgd door het mystieke Analemma. Meer dan op de vorige albums wordt het geluid gedragen door zalig zoemende synths, de gitaren zijn naar de achtergrond verdwenen. Een keuze die weldadig uitpakt. Zoals in het raadselachtige Pyramid Shape – een ritmisch wonder – of In Deep dat eindigt in een smaakvolle kakofonie. Daartegenover staat dan weer het heerlijk monotoon dreunende Transpace of het hypnotiserende Lazarus Awaking. Låst Comet is een glansrijke afrekening met alle eerdergenoemde vooringenomenheden.

Oslo Tapes – Låst Comet (Worst Bassist Recs lp, Grazil Records cd-tape, Golden Robot Records dgt).

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *