Bekijk op YouTube de clip Roter Traum van de Berlijnse band Weite en je weet uit welke hoek de wind waait. Zonder schroom wordt de klok teruggedraaid naar de vroege jaren zeventig. Het onvolprezen muziekprogramma Beatclub vierde toen in haar nadagen de laatste snufjes op gebied van tv-regie. Achtergrondprojecties, overvloeiers en een overdadig kleurgebruik spatten van de buis. De hallucinerende sferen golfden zo de huiskamer binnen.
In diezelfde beeldtaal eert Weite de psychedelische hoogstandjes van regisseur Michael Leckebusch. Roter Traum hypnotiseert en brengt de kijker in een staat van (beginnende) extase. Uiteraard niet alleen visueel, ook auditief is de video een aangename trip vol repeterende thema’s en ritmes.
Ondanks alle referenties is Weite overigens niet een zuiver Duitse band. Oké, bassist Ingwer Boysen is ‘ein Berliner’, maar Nick DiSalvo en Michael Risberg zijn beide afkomstig uit de States en actief in de stonerrockband Elder. Ben Lubin is een in Berlijn verzeilde Engelsman. Over Elder gesproken: hun sound verschilt nogal met die van Weite. Waar Elder de volumeregisters graag lostrekt, beweegt Weite zich meer op het zweverige, geestverruimende vlak. Op het nieuwe album Oase kiezen zeven instrumentale tracks het ijle luchtruim. Ze zijn echter niet allemaal van Roter Traum kwaliteit. Met name de laatste twintig minuten behoren niet tot de boeiendste van het album. Je zit dan qua psychedelica ruimschoots aan je taks.
Weite – Oase (Stickman Records)