“Wat is er mis met jullie?” Geamuseerd en met gespeelde verbazing kijkt Mikael Åkerfeldt de afgeladen Afas hal in. Ja, het trouwe Opeth legioen is weer volop present en dat terwijl het nog maar zes maanden geleden is dat het Zweedse metalwonder Tilburg aandeed. Zijn jullie er alweer, lijkt de frontman zich af te vragen.
Ja, ze zijn er alweer en niet zonder reden. In de tussentijd verscheen er een gloednieuw album. Het eerste in vijf jaar en wat voor een. The Last Will and Testament, opnieuw een magistrale symbiose van metal, prog, jazz en aanverwante categorieën. Een plaat waarop Åkerfeldt eindelijk weer brult als een oeros en ja, om dit gelijk maar prijs te geven: ook live komen zijn gruwelijke grunts fabelachtig uit de verf. Wellicht nóg interessanter is de structuur van The Last Will and Testament – het is een doorlopend verhaal over een patriarch die zijn testament voorleest. Jawel, een heus conceptalbum, opgedeeld in paragrafen genummerd §1 tot en met §7. Hier begint de schoen te wringen, althans wat deze tour aangaat.
Want jammer genoeg wordt niet het hele album gespeeld. Met, in die volgorde, §1, §7 en §3 ligt het concept eigenlijk aan diggelen. Åkerfeldt husselt de hoofdstukken door elkaar of laat ze domweg achterwege. Het verhaal (het concept) komt hierdoor amper tot zijn recht, de prachtige achtergrondprojecties ten spijt. Vanzelfsprekend ziet het er allemaal geweldig uit, speelt het vijftal messcherp en verbaast Åkerfeldt met zijn soepele, geheel natuurlijke overgang van uitstekende zangstem naar zijn duivelse oerkreten. En vergeet vooral de jongste aanwinst achter de drumkit niet: Waltteri Väyrynen. Zonder poespas of theater laat ie de stokken over vellen en bekkens razen en mept er zo de meest complexe roffels uit.
Maar met In My Time of Need (dat uitmondt in een zoete meezinger), Ghost of Perdition, Sorceress en Deliverance valt Opeth terug op vaste waarden en ja, die stonden een half jaar geleden ook al op het menu. Net als de drie seconden durende cover You Suffer van Napalm Death wat zo langzamerhand een flauwe gimmick dreigt te worden.
Zo eindigt het optreden met een dubbel gevoel: Ja, Opeth is en blijft een metalmirakel, een meesterlijke liveact. Maar het prominenter in de etalage plaatsen van hun laatste album, hun magnum opus, zou deze tour verrassender en uitdagender maken. Bovendien zou het de vraag van Åkerfeldt logenstraffen. Nee, er is niks mis met ons, we zijn gewoon benieuwd naar je nieuwste schepping.
Opeth: Gezien zaterdag 22-02-2025, Afas Live Amsterdam