Het Dauwpopfestival aan de Luttenbergerweg in Hellendoorn heeft een ongeslepen diamant uit Enschede op het programma staan. Droom Dit, een experimentele indiepopband met een gelaagd geluid. Elektronisch, poëtisch, rauw, emotioneel.
Een jaar geleden ontving Frank Satink, programmeur van Dauwpop, een mail van ene Sam de Laat. Of hij met zijn band Droom Dit mocht optreden op het festival. Het antwoord was kort en bondig: nu niet, later misschien. Amper een jaar verder staat De Laat met Droom Dit op Dauwpop tussen namen als The Kooks, Oscar And The Wolf en De Jeugd Van Tegenwoordig.
Sam de Laat, onlangs 23 jaar geworden, kan zich de mailwisseling nog goed herinneren. “We waren net een jaar bezig en hadden eigenlijk nog niks neergezet. Het was een ambitieus mailtje en we kregen het antwoord dat we konden verwachten. Maar ja, nu gaat het er toch van komen.”
Zijn stem verraadt een mix van trots en verwondering. Alsof hij het zelf allemaal nog niet kan bevatten. Begrijpelijk, want Droom Dit maakt een stormachtige ontwikkeling door. In twee jaar tijd heeft het zestal een spraakmakende act uit de grond gestampt, heeft het geschaafd en geschuurd aan de sound en opgetreden waar het maar kon. Daarnaast heeft de band twee EP’s uitgebracht die de nodige aandacht in de media hebben gekregen.
Samen met zangeres/toetsenist Roos Tijssen vertelt De Laat over de snelheid waar het allemaal mee is gegaan. Nee, de band heeft nog niet eens een website, al staat de bouw ervan wel op de planning. “Het is hard gegaan. Zo hard dat we aan een website niet zijn toegekomen”, klinkt het verontschuldigend. “We hadden nooit verwacht dat het zo zou lopen. Wel gehoopt natuurlijk.”
Droom Dit is ontstaan op het Artez conservatorium in Enschede. Een studie die voor De Laat een laatste strohalm zou betekenen. “Ik was al op vijf andere muziekopleidingen afgewezen. Enschede was een laatste kans. Die heb ik gegrepen. Ik werd aangenomen vanwege mijn creativiteit, niet om m’n virtuositeit. Door mij toe te laten hebben ze een risico genomen”, oordeelt De Laat nu. “Artez geeft ruimte om te experimenteren en dat komt tot uiting in Droom Dit.”
Eenmaal op Artez ontpopt De Laat zich als een artistiek buitenbeentje op zoek naar gelijkgestemden. Die vindt hij na twee jaar in vijf studiegenoten waarvan Roos Tijssen er een is. “Ik had Sam een keer zien optreden en vond zijn performance fantastisch”, vertelt ze. “Na afloop ben ik op hem toegestapt en gevraagd of hij een plekje in de band voor me had.” De Laat: “Voor iemand die zich op zo’n positieve wijze aanbiedt, is altijd plek. Op Artez zijn we de vreemde eenden in de bijt. Individueel blinken we nergens in uit, maar als band zijn we een ijzersterk collectief.”
De eerste demo’s wekken onmiddellijk de interesse van de media, maar ook van programmeurs. Al gauw dienen zich optredens aan. En Droom Dit maakt indruk op de podia. Met hun melodieuze, elektronisch getinte muziek, maar vooral door de intense presentatie van hun frontman. “Onze muziek is hyper-autobiografisch”, vertelt hij. “Niet op een metaforische manier, maar rauw, ongefilterd en emotioneel. We willen taboes doorbreken. Ik denk dat je dit terugziet in onze optredens.”
Genre-omschrijvingen als ‘Nederlandstalige synthpop’ en ‘literaire indiepop’ borrelen naar boven. De Laat laat zich in zijn teksten inspireren door schrijvers als Cees Nooteboom, een niet alledaagse referentie binnen dit gebied. “Ik lees graag. De roman Rituelen van Cees Nooteboom heeft mij omvergeblazen. Zijn manier van denken en schrijven over liefde, leven en dood heeft me enorm geïnspireerd”, zegt hij daarover.
‘Queerpop’ is een andere categorie waarin Droom Dit ondergebracht wordt. “Daar kunnen we ons goed in vinden”, zegt De Laat. “Het is een deel van onze identiteit, wij staan open voor die community en voelen ons comfortabel bij het publiek dat daarbij hoort. Maar we zijn géén expliciete queerband die alleen maar op pridefestivals en dergelijke staat.”
Droom Dit ziet dan ook uit naar Dauwpop. Bang voor negatieve reacties zijn ze niet. “We hebben tot nu toe nooit een vorm van vijandigheid ervaren”, zegt Roos Tijssen. De Laat: “Ik heb teksten geschreven waarin ik me kwetsbaar opstel. Een nummer als Zwijg De Rest is een queerverhaal. Het is mijn verhaal. Maar hey, ik heb m’n vijf beste vrienden achter me staan. Wat kan me gebeuren?”
Droom Dit is te zien: Dauwpop Hellendoorn 31/5, Valkhof Festival Nijmegen 13/7.