Het is een bijzonder jaar voor de Engelse zanger Colin Blunstone. Intensief ook. Hij toerde met The Zombies en zijn eigen band. Bovendien werd hij opgenomen in de prestigieuze Rock & Roll Hall Of Fame.
Ja, zijn agenda zit best vol. En dat op zijn 74e. Colin Blunstone is net terug van een tournee met The Zombies. Wekenlang trokken ze door de VS – sommige shows deden ze met Beach Boys-brein Brian Wilson. En nu staat Blunstones solotour door Nederland en België op stapel. Direct daarna duikt hij met Rod Argent en Steve Rodford de studio in voor de opnames van een nieuw Zombies album. Een druk bestaan. Waar haalt hij die energie vandaan?
“Ik geniet van de optredens, maar het vraagt inderdaad veel van je gestel. Een geheim heb ik niet, behalve dat ik mijn gezonde verstand gebruik. Ik let op mijn voeding, drink veel water en zorg voor een voldoende nachtrust. Dat was in de jaren zestig wel anders”, grinnikt de sympathieke zanger.
Blunstone weet waar hij over praat. Als frontman van de succesvolle popformatie The Zombies (bekend van wereldhits als She’s Not There, Tell Her No en Time Of The Season) kent hij de finesses van het artiestenleven in de roerige jaren zestig. “Och man, dat was feesten, drinken, van alles gebruiken en nachten doorhalen. Echt, ik zou dat nu geen 24 uur volhouden. Toen wel, haha.”
De periode met The Zombies beslaat slechts een deel van Blunstones indrukwekkende loopbaan. Na een kort uitstapje in de verzekeringswereld start hij een geslaagde solocarrière en leent hij zijn licht gesluierde stem voor hits van Alan Parsons (Old And Wise) en Dave Stewart (What Becomes Of The Brokenhearted). Toch zijn de Zombies-jaren allesbepalend voor hem geweest.
Met toetsenist Rod Argent staat Colin Blunstone aan de basis van The Zombies, een, zoals de vocalist het uitdrukt, nogal afwijkend rockbandje uit St. Albans. “We begonnen in ’61. Alle bands hadden destijds drie gitaristen en een drummer. Wij niet, wij hadden er een toetsenist bij. Verder hielden wij van zangharmonieën, ook dat was ongebruikelijk.”
Drie jaar later wordt hun aanpak beloond: de single She’s Not There stoot onmiddellijk door naar de top van de hitlijsten, vooral in de VS. Tell Her No en Time Of The Season wachten eenzelfde triomf.
“Time Of The Season was het laatste nummer dat we opnamen voor het album Odessey And Oracle. We deden dat in de Abbey Road studio’s, waar The Beatles net Sgt. Pepper hadden afgerond. Terwijl we alle tracks van het album goed hadden ingeoefend, zat deze er nog niet echt lekker in. Het was pas die ochtend voltooid. Ik weet nog dat ik zoekende was met dat nummer. Rod probeerde me vanuit de controlekamer te coachen, maar iedere keer vond hij het niet goed genoeg. Dat liep zo hoog op, dat we elkaar na een tijdje helemaal verrot scholden. Ondertussen zong ik doodleuk ‘It’s the time of the season for loving’.”
Hij kan er nu om lachen. Maar het relaas over dat magische lied is daarmee niet ten einde. Als Odessey And Oracle na enige vertraging wordt uitgebracht, is de band inmiddels ter ziele. Bij gebrek aan vervolgsuccessen hebben de heren er de brui aan gegeven. Prompt bereikt Time Of The Season anderhalf jaar na de opname de nummer-1 positie in de VS. Het complete album zal later alom beschouwd worden als een van de hoogtepunten uit de popgeschiedenis.
Het heeft er toe bijgedragen dat The Zombies eerder dit jaar zijn opgenomen in de Rock & Roll Hall Of Fame. Een gigantisch spektakel in New York, opgeluisterd met een optreden van vrijwel de originele band. Naast Blunstone en Rod Argent zijn ook drummer Hugh Grundy en bassist Chris White van de partij. Colin Blunstone spreekt die avond een dankwoord en verzuimt niet te vermelden dat de band hoge pieken en diepe dalen heeft gekend. Van beide wil hij nu wel een voorbeeld geven.
“De concertavond van de Rock & Roll Hall Of Fame was een hoogtepunt. Wat een evenement was dat. Met The Cure, Radiohead en Roxy Music werden we opgenomen in de ‘Hall Of Fame’. Allemaal Britse bands. En het bewijst hoe groot The Zombies nog steeds zijn in de VS.”
“Minder fraai was het jaar ’68, toen een eind kwam aan het bestaan van de band. Ik kan me de laatste gesprekken daarover goed herinneren. Er waren bandleden die vonden dat we over het hoogtepunt heen waren. Sommigen wilden een ‘echte’ baan gaan zoeken. We waren jong en naïef, hadden geen benul dat dít ons werk was. In die tijd dacht je dat in een bandje spelen iets voor een paar jaar was. Ook ik had nooit gedacht dat ik tot op de dag van vandaag in de muziek zou zitten. Nooit.”
Sinds een jaar of vijftien treden The Zombies weer met regelmaat op en verschijnen er zelfs nieuwe albums. Tussendoor doet Blunstone zijn solo-optredens. Met de andere leden van The Zombies heeft hij afgesproken dat hij tijdens die shows beperkt gebruik zal maken van de ‘Zombie-songs’.
“Natuurlijk doen we de grote hits, maar ik vul ze aan met werk dat ik daarna heb gemaakt. Andorra, Wonderful, I Don’t Believe In Miracles, Old And Wise – ik heb veel om te kiezen. Gelukkig is mijn stembereik nog groot, de hoge noten haal ik nog steeds. Maar ik moet er meer mijn best voor doen. Bijna dagelijks doe ik stemoefeningen. Die heb ik voor She’s Not There wel nodig. Dat nummer is en blijft mijn favoriet. Het heeft ons leven veranderd.”
Colin Blunstone is te zien: Metropool Hengelo 22 november.