Loading...
Interviews

“We hebben soms een trap onder de kont nodig”

Foto Danyel Weideman

Zaterdag presenteert de Deventer rockband Drive By Wire het nieuwe album Spellbound. Met een gezonde dosis ambitie zien de leden de toekomst tegemoet. Naïviteit heeft plaatsgemaakt voor nuchter realisme.

In de kleedkamer van het Burgerweeshuis hebben Alwin Wubben, Marcel Zerb en Simone Holsbeek het zich makkelijk gemaakt. Ontspannen praten ze over koetjes en kalfjes. “Wel lekker om hier eens zonder spanning te zitten”, bekent de frontvrouw van Drive By Wire. “Meestal gieren je hier de zenuwen door het lijf, omdat je dan even later het podium op moet.”

Zoals overmorgen. Dan beleeft het avontuurlijke album Spellbound, dat zowel op cd als op vinyl wordt uitgebracht, de vuurdoop voor een volle Burger-zaal. Drive By Wire is er klaar voor. “We hebben een vette rockplaat gemaakt”, zegt Holsbeek. “De beste tot nu toe.”

Spellbound is het vierde album sinds de oprichting van de band in 2005. “Alwin en ik zijn destijds met z’n tweeën begonnen”, vertelt Holsbeek. “Het was de startfase en wij deden alles zelf. Liedjes schrijven, opnemen, produceren. Onze debuutplaat klinkt dan ook totaal anders.” “Dat was meer een demo met een bak aan garagerock invloeden”, haakt Wubben in. “Wij zijn nu beter voorbereid de studio ingedoken”, vindt Holsbeek.

Bassist Marcel Zerb is sinds een jaar of zeven lid van de band en samen met drummer Jerome Miedendorp de Bie maakt hij het rockkwartet compleet. Ook Zerb kijkt met voldoening terug op de totstandkoming van het album. “De nummers zijn in onze oefenruimte ontstaan. Ieder kwam met ideeën en die werkten we gezamenlijk uit. We namen er de tijd voor, zodat we uiteindelijk met concrete songs de studio zijn ingegaan.”

De opnames werden gemaakt in de GieSound studio’s van de Zwolse producer Guido Aalbers. Hij tekende ook voor de productie van het album. Tot groot genoegen van de band. “Guido heeft met grote bands als Queens Of The Stone Age en Muse gewerkt en dat merk je”, aldus Wubben. “Hij heeft een feilloos gehoor voor goede sounds. Maar hij daagt je ook uit om uit de comfortzone te komen. Of geeft je een trap onder de kont. Ja, dat hebben wij soms nodig.”

Zerb staaft de woorden van Wubben met een voorbeeld. “Voor de track Apollo duwde hij me een Beatles-bas in de handen. Zo’n vioolbas waar Paul McCartney op speelde. Hij zei: Apollo heeft een jaren zestig en zeventig sfeer, daar past dit basgeluid mooi bij. Ik stond even raar te kijken, maar het effect was fantastisch.”

Om de dagen in de studio te financieren startte Drive By Wire een crowdfundingsactie op. “Platenmaatschappijen zijn niet meer zo toeschietelijk als het om geld gaat”, merkt Holsbeek op. “Je moet het allemaal zelf opknappen”. Wubben: “Het doel was om zevenduizend euro te werven. In het begin ging de actie als een speer, maar daarna kwam de klad erin. Gelukkig maakten we een succesvolle eindsprint.”

Sommige donateurs mochten meespelen op het album. “Nou ja, spelen… Ze mochten in een koortje meezingen of op een tamboerijn meetikken. Maar ze zijn allemaal hoorbaar, niemand is eruit gemixt.” De drie hebben er nog plezier om.

Uiteraard zijn de gulle gevers ook van de partij tijdens de albumpresentatie. Daar wil de band iets bijzonders van maken. “We gaan bijna alle nummers van Spellbound spelen”, kondigt Wubben aan, “aangevuld met bekend en minder bekend songmateriaal van Drive By Wire. Maar er doen ook blazers mee.” De verraste blik van de vragensteller amuseert de bandleden. “Ja, je hoort het goed. Het is een unieke combinatie: blazers bij een alternatieve rockband. Maar we hebben het een keer eerder gedaan op een bluesfestival. Dat klonk echt vet”, glundert Holsbeek.

Na de presentatie in het Burgerweeshuis lonken andere poppodia en festivals. Drive By Wire hoopt dat Spellbound de toegangspoorten ernaartoe opent. Al is dat altijd maar weer afwachten. “We gaan er keihard voor”, klinkt het strijdvaardig. “We bruisen van ambitie, maar blijven realistisch.” Als rockveterane weet Holsbeek maar al te goed dat teleurstellingen op de loer liggen. “Ik heb er nog steeds heel veel zin in, maar ben niet meer zo naïef als vroeger. Toen kwamen we allerlei figuren tegen die van alles beloofden en niks waarmaakten. Ik ben nu gepokt en gemazeld in die wereld.”

Holsbeek doelt op de tijd dat ze deel uitmaakte van grunge-rockgroep Cords. Met die band vierde ze nationale en internationale successen en stond ze zelfs op de allereerste editie van het Lowlands festival. “Dat is alweer vijfentwintig jaar geleden. Zou dit niet een mooi moment zijn om terug te keren? Wordt wel weer eens tijd toch?”

Drive By Wire: albumpresentatie Burgerweeshuis Deventer 24/2. Verder: Jack’s Music Bar Zwolle 31/3, Zwarte Cross Lichtenvoorde 13/7.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *