Na Peter Gabriel en Phil Collins werd Ray Wilson de derde zanger van de rockband Genesis. Heel lang duurde zijn avontuur niet. Twee jaar om precies te zijn, waarna het doek viel. Spijt heeft Wilson er nooit van gehad. Integendeel: “Ik heb er mijn carrière aan te danken.”
De Schot, toen 28 jaar, was geen nieuwkomer in de rockscene. Voordat Wilson inging op de uitnodiging van de Genesis-leden Mike Rutherford en Tony Banks, had hij met zijn band Stiltskin al de wereldhit Inside gescoord.
Terugkijkend op de voor hem tumultueuze jaren negentig, zegt hij nu: “Het is zo’n twintig jaar geleden, maar het lijkt veel korter. Het waren mooie tijden, zowel met Stiltskin als met Genesis. We speelden in de grootste arena’s en op de grootste festivals. We hadden lol, maar moesten ook keihard werken. Shows van twee-en-een-half uur gaan je niet in de kouwe kleren zitten.”
Nadat Phil Collins zijn biezen had gepakt bij Genesis, gingen Rutherford en Banks op zoek naar een vervanger. “Ze hadden een hele lijst met mogelijke zangers. Ik stond daartussen. Er volgde een auditie en na drie nummers wisten Mike en Tony genoeg. ‘Jij wordt onze nieuwe zanger’, zeiden ze.”
Met Wilson als nieuwe frontman bracht Genesis het album Calling All Stations uit, dat met de nodige scepsis werd ontvangen. “Ik heb dat nooit zo ervaren. Echt niet. Ik zat midden in een flow. Ik schreef mee aan de nieuwe plaat en moest het hele Genesisrepertoire inoefenen. Natuurlijk deed ik dat allemaal op mijn manier, voor de fans was het echter wennen. Maar ja, er waren ook fans die nog steeds Peter Gabriel misten.”
De uitgebreide wereldtour betekende de zwanenzang voor Genesis in deze samenstelling. “De tour liep eigenlijk hartstikke goed, toch trokken Mike en Tony de stekker eruit. Nee, onenigheid is er nooit geweest. Maar voor mij was het moment gekomen om op eigen benen te gaan staan.”
Helemaal klaar was Wilson met de commerciële kant van de muziekbusiness. “Ik had schoon genoeg van die allesbepalende platenmaatschappijen. Ik wilde volledige vrijheid en regelde alles zelf. Het kostte gigantisch veel tijd en energie, maar het is me gelukt. Ik ben aan niemand verantwoording schuldig. Behalve aan mijn publiek.”
Wilson werkte samen met DJ Armin van Buuren die een oud nummer van Stiltskin herontdekte. “Ik belandde voor even in de dancescene. Dat was iets nieuws voor mij. Ik kan me nog een optreden herinneren tijdens Sensation White in de Amsterdam Arena. Haha, het leek net een commercial voor een wasmiddel.”
Zijn soloplaten ademen een andere de sfeer, die van de Amerikaanse singer/songwriters. “Mijn vader draaide vroeger altijd platen van Bob Dylan, Neil Young en Jackson Browne. Hun muziek is onder mijn huid gekropen en dat hoor je terug op mijn soloalbums. Er is niets mooier dan in een kroeg verhalen te vertellen en liedjes te zingen. Dat is iets wat ik later wil gaan doen.”
Voorlopig pakt Ray Wilson nog stevig uit met zijn Genesis Classic Show. “De Genesis periode is een belangrijk deel van mijn leven. Daarom eer ik hun muziek, maar ook die van Phil Collins en Peter Gabriel. Met een negenkoppige band neem ik een duik in de jaren 70, 80 en 90. Natuurlijk speel ik enkele hits, maar ook minder bekend werk als Carpet Crawlers en Ripples. Het is een kijkje in de wereld van Genesis.”
Ray Wilson Genesis Classic Show is te zien: Lelystad 10/3, Veenendaal 11/3, Hengelo 16/3.