Loading...
Interviews

Liefhebber heeft Dauwpop herontdekt

Dauwpop
Foto Bart Heemskerk

Als Jan Smeets door het leven mag gaan als ‘Mister Pinkpop’, dan mag Rob Telgenkamp zich gerust ‘Mister Dauwpop’ noemen. De 56-jarige inwoner van Hellendoorn organiseert al meer dan 20 jaar het Dauwpop festival. En hij is er nog lang niet klaar mee.

Een brede grijns siert het gelaat van de Sallander. Ja, hij is in zijn nopjes. Dauwpop, zijn bloedeigen festival, is uitverkocht. Al weken. “Bizar”, vindt Telgenkamp. “Toen ik het hoorde, schrok ik me dood. Hebben jullie wel goed geteld, vroeg ik m’n medewerkers. Maar het klopte echt: zeven weken geleden hadden we alle tienduizend tickets aan de man gebracht.”

Niet eerder verkocht Dauwpop zo vroeg uit. “Vorig jaar waren we ook door de kaarten heen, maar dat was op het allerlaatste moment. Het is veertien jaar geleden dat we weken van te voren de tickets kwijt waren. We hadden toen Within Temptation geboekt, die net sky high ging.” Een armgebaar in de lucht zet zijn woorden kracht bij. Telgenkamp is eigenlijk niet een man van woorden, hij pakt liever aan. Niet lullen, maar poetsen.

Rob Telgenkamp
Rob Telgenkamp

Een echte verklaring voor dit vroegtijdige succes heeft hij niet. “We prakkiseren ons suf. Is het omdat we dit jaar zijn overgestapt naar een andere dag? Heeft het te maken met de andere opzet, waar we twee jaar geleden voor hebben gekozen? Is het de programmering? Een pasklaar antwoord is niet te geven. Waarschijnlijk is het een combinatie van factoren.”

Omdat Hemelvaartsdag dit jaar op 5 mei viel, wijkt het festival eenmalig uit naar zaterdag 28 mei. Daarmee wordt gebroken met een jarenlange traditie. “De concurrentie van de gratis toegankelijke Bevrijdingsfestivals is te groot om daar een betaald festival tegenover te zetten. Dat zou zelfmoord betekenen. Maar volgend jaar vindt Dauwpop gewoon weer plaats op Hemelvaartsdag (25 mei 2017). Zoals het hoort.”

Sfeer en beleving zijn sleutelwoorden van een festival, dat fraai gesitueerd is tussen de bomen aan de Luttenbergerweg bij Hellendoorn. “We hebben bewust gekozen voor kwaliteit en kleinschaligheid. Het terrein biedt de mogelijkheid om uit te breiden naar vijftienduizend bezoekers, maar dat willen we niet. Groter wil niet zeggen beter. De knusse sfeer die het festival ademt, willen we graag behouden. Misschien is dat ook een reden waarom de mensen Dauwpop hebben herontdekt.”

Met trots toont Telgenkamp illustraties van bouwwerken die zullen verrijzen op het terrein. “De dancekuil gaat Xite Party Pit heten en wordt nog vetter. (Down) The Glory Hole wordt met allerlei dj’s een giller. Nieuw is de Favela, onze eigen sloppenwijk”, lacht Telgenkamp. “We hebben partij golfplaten en steigers laten aanrukken, waar we iets moois van gaan bouwen. Je kunt er straks Mexicaanse wraps eten, een Corona drinken en luisteren naar een Cubaans orkest.”

Moeite heeft Telgenkamp met de strenge regelgeving rond festivals. “De eisen rond veiligheid en handhaving worden steeds hoger. Een evenement als dit kost een vermogen aan security. Neem het rookverbod. In de tenten mag niet worden gerookt, dus moeten wij daarop toezien. Daar worden wij dan weer op gecontroleerd. Als je niet oppast, heb zo een fikse boete aan je broek hangen. Soms heb ik het idee dat wij extra onder het vergrootglas liggen, terwijl we alles goed voor elkaar hebben.”

Ook de torenhoge gages die gearriveerde bands berekenen, vindt Telgenkamp tegen de verhouding in. “Het festivalland is erg vol. Daardoor is de concurrentie groot. Bands kunnen vragen wat ze willen, terwijl een festival juist de kans biedt een nieuw publiek aan te boren. En daar moeten wij dan extra voor betalen. Maar dat is toch de wereld op z’n kop?” Hij schudt zijn nuchtere hoofd.

Madness
Madness

Met de programmering van Dauwpop bemoeit hij zich zijdelings. Dat laat hij over zijn compagnon Frank Satink. Volgens Telgenkamp is het programma in de loop der jaren alternatiever geworden. Vernieuwender. Hij kijkt dan ook uit naar de optredens van My Baby en De Staat. En natuurlijk Madness. Weliswaar geen nieuwkomer, maar wel één van de headliners van deze 22e editie. In de toekomst zou hij graag het Amerikaanse bluesrockduo The Black Keys willen verwelkomen. “Dat zou mooi zijn. Wie weet, met pensioen ga ik nog lang niet. Misschien ga ik nog een jaar of tien door met Dauwpop. Zou zomaar kunnen. Hoe oud is Jan Smeets? 71? Nou dan.”

Dauwpop Hellendoorn, zaterdag 28 mei. Uitverkocht.

Dauwpop tips

De Engelse ska-band Madness en Neerlands trots Kensington zijn de grote trekkers van dit jaar. De laatste heeft nog wat goed te maken op Dauwpop. In 2015 moest de succesvolle band uit Utrecht vanwege stemproblemen van zanger Eloi Youssef op het allerlaatste moment afzeggen.

Op de twee kleinere podia, The Barn en King King, zijn de nieuwste aanwinsten in de pop te zien. De sfeervolle pop van Haevn, de alternatieve belofte Indian Askin en het project van David Douglas en Blaudzun onder de naam Haty Haty zijn verplichte nummers.

Wie alle leuke en actuele acts wil checken moet zich wel haasten. Want ook de voodooblues van My Baby, de Berlijnse gitaarrock van Kadavar en de psychedelische razernij van Birth of Joy zijn de moeite waard.

En dan hebben we het nog niet eens gehad over het hilarische hiphopcollectief De Likt, dat de Dancekuil en directe omgeving zal opschudden.

Een echt ontregelende act, zoals Foxygen dat vorig jaar was of het bombastische Kyteman Orchestra vier jaar geleden, zit er niet tussen. Maar de bezoekers krijgen een interessante line-up opgediend, die de ticketprijs van nog geen vijf tientjes meer dan rechtvaardigt.

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *