“Wat weet jij van Tibet?” De vraag komt als een duveltje uit een doosje. Chris Hinze is al een tijdje aan het woord. Hij vertelt over zijn nieuwe theaterprogramma Tibet – On The Roof Of The World, over zijn reizen naar Tibet, over de mensen die er wonen. En dan is er ineens een vraag aan de vragensteller. “Ik interview jou nu even.”
Het was de Dalai Lama zelf, die Hinze vroeg de Tibetaanse zaak onder de aandacht te brengen. De Nederlandse fluitist ontmoette de spirituele leider in ballingschap meer dan eens en gebruikte diens statements in zijn muziek. “We hebben diepgaande gesprekken gevoerd en tja, ik was erg onder de indruk van hem. Toen ik hem vroeg of ik delen uit onze interviews mocht gebruiken, zei hij: ‘Ga je gang, als je maar het verhaal van de Tibetanen onder de aandacht blijft brengen’. Die belofte kom ik tot op de dag van vandaag na. Al blijft mijn bijdrage een druppel op de gloeiende plaat natuurlijk.”
Vier maal bezocht Hinze Tibet. De laatste keer was twee jaar geleden. “Het is een ongelooflijk boeiend land. De Tibetanen zijn ontzettend vriendelijk en het landschap is overweldigend. Veel mensen weten niet dat Tibet groter is dan heel Europa.” Al vaker was het gebied ten noorden van de Himalaya een bron van inspiratie voor de 77-jarige toonkunstenaar. Drie albums (Tibet Impressions Vol. 1, 2 en 3) wijdde Hinze aan de ‘autonome regio’, maar ook in zijn theaterprogramma’s kwam het onderwerp regelmatig ter sprake.
“Vroeger wist ik weinig over dat land. Pas tijdens m’n eerste reis kreeg ik te horen wat er met dat volk was gebeurd. Het werd me duidelijk dat de Chinese Culturele Revolutie vreselijk veel kapot had gemaakt. Dat er mensen waren vermoord en kloosters vernietigd. Toen drong het tot me door: hier moet ik iets mee doen.” Tibet – On The Roof Of The World is een logisch gevolg. Een volgende druppel.
“Maar luister eens, het wordt geen politiek concert! Het is een ‘multimedia solo programma’. Ik laat videobeelden zien van de reizen die ik heb gemaakt en speel stukken van mijn Tibetcd’s. Die wissel ik af met enkele nieuwe werken. Daaromheen vertel ik verhalen. Geen lange verhalen hoor, nooit langer dan een minuut. De beelden en de muziek zeggen genoeg.”
Hinze laat in zijn programma zien hoe Tibet in de afgelopen decennia is veranderd. “In de negentiger jaren heb ik de Mount Kailash beklommen. Een waanzinnige tocht van ruim twee weken langs onbegaanbare wegen. Nu ligt er een autobaan met tankstations – de Chinezen hebben alles in korte tijd geciviliseerd. Niet om het volk te plezieren, maar om de ertsmijnen leeg te roven.”
Ooit belandde Chris Hinze via de jazz in de muziekwereld. Hij was echter niet van het honkvaste soort. “Ik heb altijd mijn hart gevolgd en dingen gedaan die ik leuk vond. Tot op heden heb ik een behoefte om te experimenteren. Ik verveel me snel.” Jazz, klassiek, pop, wereld- en meditatiemuziek – Hinze was altijd op zoek naar wat anders. Zelfs dance en hiphop ontliepen zijn muzikale radar niet. Zo leverden samenwerkingen met producer Junkie XL en rapper Raymzter interessante projecten op, die niet altijd even goed werden opgepikt. In het boek Chris Hinze – een biografie, dat deze maand verschijnt, beschrijft auteur Kees Ruys uitvoerig alle tops en flops uit het leven van de markante muzikant.
“Ik heb nooit spijt gehad van wat ik allemaal heb gedaan. Maar het heeft er wel toe geleid, dat ik nooit een vast publiek heb opgebouwd. Populariteit ontstaat door de kunst van herhaling. Nou, daarvoor moet je niet bij mij zijn.”
Chris Hinze: Tibet – On The Roof Of The World. Te zien in o.a.: Hoftheater Raalte (18/10), Hof 88 Almelo (29/10), Schouwburg Deventer (30/10), De Meenthe Steenwijk (4/11).