Vrij geruisloos is twee maanden geleden het derde album van Handsome Poets gelanceerd. Waar de voorgangers met aanstekelijke popdeuntjes als Dance (The War Is Over) en Sky On Fire onmiddellijk de aandacht trokken en de band uit Gouda de hoogste hitzones in katapulteerden, maakt het nieuwste product getiteld 2015 maar weinig los. Begrijpelijk, want het is een prul van een plaat geworden. Weke riedels en gemankeerde teksten vol geveinsd positivisme rollen in een bubbel van synths uit de boxen. 2015 maakt een gang naar de Gigant er niet makkelijker op.
In de niet uitverkochte, maar wel behoorlijk gevulde zaal maken we kennis met Handsome Poets nieuwe stijl. De band is teruggebracht tot het driemanschap Tim van Esch (zang), Daniel Smit (drums) en Nils Davidse (toetsen). Zij staan prominent voor op het podium, terwijl een plek achter in de duisternis is weggelegd voor drie gitaristen. Een pikorde die niets aan duidelijkheid te wensen overlaat.
Aan energie heeft Handsome Poets weinig ingeboet. Positivo Van Esch stuitert onvermoeibaar met zijn ‘wat-is-het-leven-toch-mooi’ boodschap over de planken. Bovendien laat hij geen mogelijkheid onbenut om het publiek te laten participeren in meezing- en beweegsessies. Het doet pijn aan oren en ogen. Zelf kraait hij vanaf de openingstracks Stardust en Lightning Love er blijmoedig naast. Nee, het is niet de opgeruimde krullenbol die de band naar een hoger plan kan tillen. Dat moet toch echt vanachter de toetsen komen.
Want in deze poel van middelmatigheid steekt de toetsenman er met kop en schouders bovenuit. Dat wil zeggen, als hij de kans krijgt. In (We Can’t Be) Saints en Out Of Your League toont Davidse een artistieke potentie, die in dit optreden wordt gereduceerd tot een gesynthetiseerde platitude.
Gezien: Gigant Apeldoorn 1/5
Nog te zien: Bevrijdingsfestival Zwolle 5/5, V-land Festival Biddinghuizen 9/5