In ’64 introduceert de Amerikaanse speelgoedfabrikant Wham-O een nieuw hebbeding voor jongens: een uit de kluiten gewassen, bloedrood stuk plastic in de vorm van een magneet. Niets van ijzer is veilig in de buurt van deze ‘Monster Magnet’. Na de successen met de Hula Hoop en de Frisbee in het decennium ervoor heeft Wham-O opnieuw een troef aan haar speeltjeslijn toegevoegd.
Dave Wyndorf is acht jaar als hij het begeerde speeltuig in handen krijgt. De impact van het rode magnetische monster is groot. Als Wyndorf een kwart eeuw later op zoek is naar de definitieve naam voor zijn rockband, schiet hem dat oersterke speelgoedje te binnen. De vijfpersoons formatie heeft dan al vier namen heeft versleten, maar zal vanaf dat moment Monster Magnet heten.
Volgende week is Monster Magnet te zien in het Deventer Burgerweeshuis. Met Wyndorf als enig overgebleven oer-lid. In haar 25-jarig bestaan is de band een duiventil van komende en gaande muzikanten gebleken. Maar Wyndorf trotseerde bittere tegenslagen, inhaleerde de glorieuze momenten en hield met kunst- en vliegwerk de voortdenderende, soms bijna ontsporende trein op de rails.
Interessant is de vraag of de zanger/gitarist nog herinneringen heeft aan het vorige, oorverdovende optreden in het Burger. Bijna 23 jaar geleden. Monster Magnet had toen net het eerste officiële album Spine Of God uitgebracht. Een plaat die commercieel gezien flopte, maar desondanks uitgroeide tot een mijlpaal in het zwaarste genre van de popmuziek. De band uit New Jersey ontpopte zich tot één van de grondleggers van de stonerrock, terwijl ze ook openlijk flirtte met psychedelica van de jaren zestig en spacerock van het decennium erna. Die vlezige combine resulteerde in een pompende, smerig klinkende collectie van negen tracks. Of, zoals Wyndorf het fijntjes verwoordde in het titelnummer, ‘Why don’t you see it for what it is: a fuckin’ freakshow’.
Pas jaren later breekt Monster Magnet door met het album Powertrip. Grote festivals lonken, maar ook in megahallen is de band te zien samen met gespierde acts als Aerosmith, Metallica en Marilyn Manson. Hoewel Wyndorf met wisselende bandbezettingen prima platen blijft maken (Monolithic Baby! en 4-Way Diablo), is het succes van tijdelijke aard. Als gevolg daarvan belandt de band en met name zijn voorman in zwaar weer. Er is zelfs een periode waarin Monster Magnet compleet van de radar verdwijnt. De verrassing is daarom groot als Wyndorf vanaf 2010 toch weer toeslaat. Eerst met het album Mastermind en daarna met het prachtige The Last Patrol. Dreigend, hallucinerend en satanisch zijn de sferen die Wyndorf uit eigen ervaring weet op te roepen.
Terugkomend op de vraag of de inmiddels 58-jarige rocker zich nog iets weet te herinneren van het concert op het Deventer poppodium: waarschijnlijk niet. Niet alleen zijn muziek en teksten zijn zwanger van verwijzingen naar bedwelmende narcotica, ook in praktijk wist hij wel raad met de vernietigende roesmiddelen. In 2006 werd hem dat bijna fataal. Een overdosis maakte op een haar na een eind aan het leven van Wyndorf. Was de wereld toch bijna verstoken gebleven van de wrede schoonheid van zijn laatste werk.
Monster Magnet is te zien: Burgerweeshuis Deventer, dinsdag 10/2.
| Ook interessant · Grasnapolsky, Radio Kootwijk 6, 7 en 8/2 – Driedaags festival in en rondom het art deco zendgebouw op de Veluwe. Met namen als Roosbeef, zZz, Fresku, Alamo Race Track en Falco Benz richt het zich op indierock, singer/songwriter en elektronische muziek. Overnachten kun je op bungalowpark Landal Rabbit Hill. · Pink Floyd Project, Music Club Kampen 20/2 – Er zijn veel tributebands die Floyd coveren, maar deze twaalfkoppige Nederlandse versie staat bij de fans hoog aangeschreven. Bovendien doet zangeres Durga McBroom mee. Zij was in de jaren tachtig en negentig tijdens drie wereldtours van de echte Pink Floyd verantwoordelijk voor de backing vocals. · Dutch Steel, Hedon Zwolle 22/2 – Uniek heavy metal evenement met Nederlandse headbang-helden als Jurrasic Park, Vortex, Martyr en Vopo’s. |